~Lexie's POV~
Nakasakay kami ngayon ni Erl sa isang public Bus. Wala na akong magawa kundi mag-disguise gamit ang cap at shades ni Erl. Mahirap na kasi baka makita ng mga reporters. I know na naiintindihan ako ni Erl pero alam ko ding nahihirapan din siya sa sitwasyon namin. I ruined our First ever Anniversary. Pero masaya ako dahil magkasama at masaya kami. Hindi na kami pumunta sa Tagaytay instead sa Enchanted Kingdom kami tutuloy. Excited na nga ako kasi first time kong pupunta dito na si Erl lang ang kasama. Madalas kasi barkadahan kami. For this special moment, kaming dalawa lang ang magkasama.
Bumili na si Erl ng dalawang ticket at finally, sa hinaba-haba ng pila sa Enchanted Kingdom; Nakapasok na din kami. The Magic starts now :)
"Babe, Sorry if ganito yung nangyare. I'm really irresponsible girl"
"Babe, wala kang kasalanan. Just forget about it and enjoy this day. It will be fun" hinawakan niya ang pisngi ko
Tae! Kinikilig ako!!! My butterflies in my stomach are dancing and swimming in the fluid of L-O-V-E. Si Erl ang kaisa-isang taong nagpaparamdam ng ganito sa akin. He never stop loving me. No matter what happen, si Erl lang ang kikilalanin ng puso ko. Bago kami sumakay ng mga rides. Kumain muna kami ng Cheesedog. Habang kumakain, nabigla ako sa pagtayo ni Erl. He eventually stepped back and gave me the sweetest smile he ever had. Para akong tanga dahil bigla nalang akong kinabahan. Hindi sa nag-a-assume ako pero feeling ko may pasabog na naman itong si Babe Erl ko. My cheeks are turns red and I can't handle it. Naiihi na yata ako na kinakabahan.
Nang medyo malayo na si Erl sa kinatatayuan ko. Nakakuha na din ako ng lakas ng loob para tumayo at lapitan siya. Pero..........
"Don't dare to step Babe! Just stay where you are and please, relax" siguro nahalata niya na kinakabahan ako
I just nodded to him. A few seconds after, a bunch of children appeared holding white roses and some are holding pink tulips. Isa-isa silang lumapit sa akin at binigay ang mga bulaklak. The only thing I do was to smile and say "Thank you". Sa bawat pagbigay ng roses at tulips, papalapit ng papalapit si Erl sa akin. And now, 5 steps nalang at mayayakap ko na siya. Kaso wala nang mga batang magbibigay ng bulaklak. Kinabahan tuloy ako. Tiningnan ko siya ng maigi.Baka kasi nagkamali siya ng bilang at nagkulang yung kinuha niyang mga bata. Pero he just gave me a quick smile. Sa pagtitig ko sa kanya, nakarinig ako ng tunog. Tumutugtog yung theme song namin ni Erl. It is Taylor Swift song titled Love Story. Korny man ito sa iba pero para sa akin, ang romantic nu.g kanta lalo't acoustic yung pagkakakanta. Then Brenda and Jana appeared. Sila lang naman yung kumakanta... Bigla na ding lumabas sa likudan ng mga taong nanunuod si Rin at Ashton. Pareho silang may dalang gitara. I think sila yung naggigitara para mag-compliment sa mga boses ni Brenda at Jana. Wala akong magawa kundi panuodin ang maala magical na event na ito sa buhay ko. 3 steps left before I can finally hug Erl. Siguro hindi lang yakap ang bibigay ko. Pati kiss na din. He deserve it! Really deserve! Biglang may humawak sa braso ko. At ang gulat ko, napasampal ako sa humawak sa akin. Yun pala, si Twin brother ito. Napahimas si Lexus sa pisnging nasampal ko.
