Götümü yere çarpmamla uyanmam bir olmuştu.Kıçıma kranp girmişti ve canım yanıyodu.Asyaya baktım sese uyanmamış öküz gibi yatıyordu.Bu saatden sonra uyuyamam zaten en iyisi etrafı dolaşmak ve güzel bir manzara bulup resmini çizmek,evet bu iyi gelicekti.Çantamdan defter ve kalemlerimi aldım.Ama ayıcıklı pijamalarımla gezemezdim.Üstümü değiştirip dışarı çıktım.Biraz ilerledikten sonra bir ağaçın tepesine çıkıp karşıdaki ağaçta olan kuşu çizicektim.Bu yüzden çok sessiz olmalıydım.Defterimi açtım ama içinden çıkan babamın resmiyle ağlamaya başladım.Bu pisikolojikti biliyorum ne zaman baba lafını duysam ağlıyordum.Arkamdan gelen "AĞAÇ GÜZELİ" sesiyle irkildim.Yutkunduktan sonra "konuşmak istemiyorum" dedim.Ses tanıdıktı ama bir türlü çıkaramıyordum."Ağlıyo musun sen?" demesiyle yanıma gelmesi bir olmuştu.Denizdi bu."Ne olduğunu anlat"dedi.
"Babam kaptandı,bu yüzden onu pek göremezdim.Ama ona aşıktım,her kız gibi.Ben altı yaşındaydım o zaman iflas etmek üzereydik.Bir gün babam ile çalışma odasında otururken babam bana sarıldı ve tekrar yerine geçti.Çekmecesinden silahı aldı ve kafasına sıktı.Babamdı işte kızamıyordum ona.İlkokuldayken her yıl babalar ve kızlarının katıldığı yarışmalar olurdu.Amcamla katılırdım hep.Herkes benle dalga geçerdi öğretmenler bileen büyük dalgayı bana acıyarak bakmalarıydı.Bir kız bana istersen babamı senle paylaşabilirim diye dalga geçmişti.Çok ağlamıştım.Ortaokuldayken o kızın babası öldü.O kızın babasınada saatlerce ağlamıştım."Göz yaşlarımı daha fazla tutamıyordum evet ağlamaya başlamıştım.Bu sırada Deniz beni göğsüne bastırdı ve kollarını belime doladı.Böyle kalmak istiyordum,yıllarca
