Elimde olmadan biriyle tartışınca gözlerimden yaşlar akıyor.Ne kadar güçlù görünürsem görüneyim içimde hassas bir kız var bunu inkar edemem.Ama Efenin böyle davranması beni çok üzmüştü ilk defa bu kadar güçsüz olduğumu düşündüm.Sokaklar üstüme geliyordu.Atkımı biraz gevşettim ve derin bir nefes aldım.Eve gelmiştim annem beni böyle görmemeliydi görürse paniğe kapılırdı.Yüzüme malak bir gülümseme yerleştirdikten sonra kapıyı çaldım ve kapıyı ablam açmıştı.Çok güzel bir kızdı ablam koyu kestane saçları yeşil gözleri ve düzgün fiziği ile tam bir meteordu.Aa ne işin var senin? okulda olman gerekmiyor mu?.Adapte olmak adına gezi var üç günlük onun için bavulumu hazırlıyıcağım senin üniversitende olman gerekmiyor mu? Şimdi çıkıyordum şapşal şanslısın ki kapıda kalmadın acelem var benim al anahtarı herzamanki yere koy.Herzamanki yer? ebemin götüne dedi gülerek nereye olabilir arka bahçedeki masanın üstünde duran biblo var ya onun altına tamam görüşürüz ablacım kendine iyi bak şapşal kardeş dedi.Odama girip IPOD'umu bir kaç okuma kitabımı hırkalarım,gömleklerim ve birkaç beremi koyduktan sonra çantamın fermuarını kapattım.Formalarımı çıkardıktan sonra beyaz pantolonum ve kot gömleğimi giydim.Tam odadan çıkarken komodinin üzerindeki babamın çerçevesini de çantama sıkıştırdım.Seni unutmak mı kahraman,asla dedim ve annemi aradım.Şaşırdım çünkü ilk defa yalvarmadan "tamam" demişti.Telefonum çalıyordu arayan Asyaydı
"Alo Derin annen izin verdi mi? Seni merak ettik"
"Evet hemde bu sefer çok kolay oldu"
"Aşağıdayız biz görüşürüz"
"Tamam"
Deri lacivert ceketimi de giydikten sonra dışarı çıktım.Asya ve Efe karşımdalardı.Efe özür diledi ve ona sıkİca sarıldım.Asyada katılmaya çalışırken çoktan düşmüştük
