♡♥Renkli Civciv♥♡

Duygular<3

EBRU>>>

Hayatta inanamayacağım şeylerden biri onun ölmesiydi.Evet inanamayacağımız şeylerde gerçek oluyordu.O ölmüştü ,dünyaya gözlerini yummuştu.Aslında biliyorduk o ölecekti.Ama bu kadar erken değil.Söylesene Deniz erken değil mi??

Ondan gelmesi imkansız bir mesaja baka kalmıştık.Saçmaydı birisi bize belli ki oyun oynuyordu.Ama neden?Acımız daha yeniyken neden bizimle uğraşıyordu?Ağlamak istesemde ağlayamıyordum.Kalbim sıkışmıştı.

Evreni dürtüp"O.o yaşıyor mu?"diye sordum.Biliyorum lanet olsun ki biliyorum.O yaşamıyor ve birisi bize pretty little liersde ki gibi oyun oynuyor.Neden onun sonuna kadar izlemedim ki.Belki "A"yı öğrenseydim bize bunu yapan kişiyi daha kolay bulurdum.Biliyorum bu saçmalık.Ben zaten herşeyi biliyorum.

Evren kafasını kaldırıp bilmiyorum anlamında tek elini kaldırdı.Sonra da telefonda ki mesaja geri bakmaya başladı.O da bilmiyordu bende.Ah evet daha yeni herşeyi biliyordum ama şimdi bilmiyorum.Kafam karıştı belki de deliriyordum.

Batuya baktığımda hıçkırarak yerde oturmuş ağlıyordu.Acı çekiyordu;acı çekiyorduk...Ayağa kalkıp yerdeki taşlara tekme atmaya başladı.Sonra da bağırmaya başladı."Neden??? sen kimsin ki bizle oyun oynuyorsun?Lütfen acımıza acı katma..."sonlarda biraz sessini kısaltı.Ardından acı çekiyormuş gibi "Aaahhh" diy bağırdı.

Evrene geri baktığım da ağlıyordu.Sessiz bir şekilde mırıldanıyordu"Deniz" diyordu.Sanki ona ihtiyacı varmış gibi mırıldanıp ağlıyordu.İkisi de güçsüz kalmıştı ağlıyorlardı.Ya ben? Ben neden ağlıyamıyordum?İstemiyordum artık ağlamaktan sıkılmıştım.Ağlayınca geri gelmiyordu.Sadece kendimizi üzüyorduk.

"Yeter ben gidiyorum.Ağlamayı kesin! Siz ağlayınca geri dönmüyor..."diye bağırıp mezarlığın çıkışına doğru yürüdüm.

Haklıyım bir kere beni yargılamayı kesin.Ben de özlüyorum ama ağlamayacağım.Onun geri dönmeyeceğini biliyorum.Elimdeki telefon titreyince hemen tuş kilidini açıp mesaja baktım.

"Haklısın geri asla dönmeyeceğim.Ama şunu bil ki sen ölseydin ben ağlardım.Acı çekin biraz.İki gün sonra beni göreceksiniz merek etme.Seni ve sizi çok seviyorum <3" yazıyordu.Artık inanabilirdim yaşadığına.Çünkü iki gün sonra karşımıza çıkacaktı.

Peki ya o ceset kime ait??? Neden bu kadar karışık ki??

Eve geldiğimde soğuk bir duş alıp yatağıma girdim.Ardından telefonum çalmaya başladı.Masadan alıp geri yatağıma dönüp oturdum.Arayan Merveydi.Bu kız beni neden arar ki? Gerçi cenazeye o da gelmişti.O kadar kavga etsek bile geldi.

Telefonu açıp "Alo " dedim.Sadece neffes sesleri geliyordu tekrar alo dedikten sonra yüzüme kapadı.Bu neydi şimdi? Saçmalık herneyse bugün çok yorldum sadece uyumak istiyorum.Telefonu geri masaya koyup yatağa girdim.

Koyun saya saya gözlerimi yumdum...

EVREN>>>

Ebru haklıydı o ölmüştü.Geri dönmeyecekti.O kız bile ağlamadı ya biz? Biz neden bu kadar kötü bir hale geldik?Bu soruların hepsi saçma o mesaj kadar.Bence herşey saçmalık.Batuyu orada bırakıp eve gelmiştim.Acaba o eve gitti mi?

Batu,en çok da o üzüldü.Biz sadece zavalıyız.Kocaman bir zavallı.O olmadığında biz zavalıyız.Onsuz zavalıyız.Artık biz hiçiz..

Telefonu bir kenara fırlatıp yatağıma hemen girdim.Uyumak istiyordum.Hiç değilse biraz da olsa bu lanet dünyadan uzaklaşmak isitiyordum.Gözlerimi kapatıp uykuya daldım...

BATU>>>

Ben onsuz yaşayabileceğimi sanmıyordum.O ölürse bende ölürüm diyordum.Ama yapamadım kendime kıyamadım.Yapmak istedim ama...

Herkes gitmişti bir tek ben kalmıştım.Mezarlığın başında oturup ağlıyordum.Mantıksız hem de çok mantıksız.Ben böyle değildim asla ağlamazdım.Biz sensiz hiçiz.Şimdi kim bize oyun oynuyordu? Bizimle oynamasınlar istemiyorum.Onunla bizimle dalga geçmesinler.

Mezarlıktan kalkıp arabama bindim.O kadar hızlı sürmüştüm ki eve hemen gelmiştim.Eve girip odama çıktım.Üzerimde ne var ne yok hepsini çıkardım.Elime gitarimı alıp küçükken Denizle yazdığımız şarkıyı çalmaya başladım.

Biz birbirimiz için yaratılmıştık.Büyünce de birlikte olacaktık.Çünkü biz kimsesizdik.sevilmeyen tarakfık.

Biz bir ale olduk.Biz birbirimiz sevdik.

Biz kimsenin olamayacağı aileydik.Bizi kimse ama kimse ayıramazdı...

Bu şarkı o kadar saçma olsada bir o kadarda sevgimizi gösteriyordu.Evet biz kimsenin olamayacağı bir aileydik.Kıskananlara söylüyorduk bu şarkıyı.Kafiye filan da yoktu.Sadece duygularımız vardı.Gitarı yerine koyup yatağa girdim.Gözlerimi kapatıp uykuya daldım....

Bu bölüm saçma olabilir ha bu arada 1000 kişi woow süper.Teşekkürler hepinize.Sizleri seviyoom.Kusura bakmayın bayadır yazamadım.Çünkü ben bir malım :D muck...<3