-Düzenleniyor - Sonunu Hiç Düşünmedim

1. BÖLÜM " KAZA"

1.BÖLÜM : " KAZA"

Gözlerini kapat ve hayatın sana sunduklarını düşün . Annen , baban , kardeşin ...

Anılarını hatırla ; okulun ilk günü annenden ayrılışın , ilk sıra arkadaşın , öğretmenin , babanla çıktığın alışverişler , kardeşinin eşyalarını izinsiz karıştırdığı için yaptığınız o tatlı kavgalar , ilk kopya çekişiniz , çocukluk aşkınız ...

Şimdi..

Yüzünde ki o tebessümü sil . Bunların hepsini teker teker kayıp ettiğini düşün ; annenin öldüğünü , babanla iki yabancı olduğunu , çocukluk aşkının hiç olmadığını , cesaretsizliğinden hiç kopya çekemediğini , aslında pek anının olmadığını düşün ...

İnsanların yok olduğu lanet günler vardır .

Nefes alamadığı ama kalbini attığı günler...

Seninde var değil mi ?

Annesizlik ..

Annesizlik kavramı bile insanın içini burkuyor ..

Hiç bir zaman yalancı yaşlar akıtmayan koruyucu meleğin annen . Bütün kabuslarından seni uyandıran tek kişi annen , bütün sıkıntılarında sana destek olan annen , suçlu olduğunda bile yanında olan annen , iyi günde kötü günde yanında olan yine annen , içine kokusunu doyasıya çekip cenneti hatırlatan meleğin .

Ve bu meleğin annenin ölümü ; işte o lanet gün...

Ya Babasızlık ...

Doğru düzgün yüzünü göremediğin insan.

Küçükken sizi salıncakta gökyüzüne ulaştıran o koca adam , anlamadığı konularda bile sırf sen istiyorsun diye yapan baban , ilk sırtında kahkaha attığınız o koca adam , akşamları zil çalınca sarıldığınız o koca adam baban .

İşte şimdi sakalları bile uzak ..

En son annenim cenazisinde sarıldığım o koca adamım babam !

Evet gözlerini aç çünkü bunlar benim , benim gerçeklerim , benim hayatım ...

Her gece hıçkırarak çağırdım ben annemi , kimse beni kabuslarımdan uyandırmadı hep ben kalktım , beni avutan o resimleri artık yetmiyor , haykırmak istiyorum , yıkıp dökmek istiyorum , kusmak istiyorum içimdeki ateşi..

...

Göz yaşlarım yağmurla karışıyordu , adeta yarış yapıyorlardı . Gökyüzüne baktım ...

Bulutlar yüklerini daha fazla taşıyamamışlar . Kara bulutların evvelden başlayan düşmanlıkları ilk gün ki gibi intikam doluydu .

Kimse sormuyordu bulutlara düşmanlıklarını..

...

Bugün annemin 2. yıl dönüm.

...

Ah evet ! Ben babama en son bugün sarıldım . Şimdi herkes hayatıma kaldığım yerden devam ettiğimi sanıyor . Üniversiteye hazırlanan sıradan bir öğrenci , öyle değil mi ?

..

Müziğimin sesini sonuna kadar açtım . İçimde ki sesi susturmak istiyorum .

2 yıl önce ki her şeyin her saati her dakikası her saniyesi canlanıyor . Annemin kanlı bedeni , siren sesleri hastane kokusu birbirine bağıran insanlar ve babam ...

Hiç birini hatırlamak istemiyorum , unutmak istiyorum hepsini teker teker..

..

Durdum belki de sahile gitmeliydim anlatmalıydım yıldızlara derdimi , başımı arkaya çevirdim , bulutlar vardı yıldızlarımı çalmıştı yine benden ..

Başımı önüme çevirirken gözüme çarpan ışık beni rahatsız etti , ellerimle ışığı kapattığımda karşımda ki gerçekle yüz yüze gelince düşüncelerimden sıyrıldım ..

..

Bana doğru gelen kontrolsüz bir kamyon . Tam 2 yıl önce ki gibi aynı yerde ama farklı sahne...

Ölüm ?! , ruhun bedenden ayrılması mıydı sadece , ne kadar canım acırdı ki ? annem ölürken aklına gelmiş miydim acaba ? Ya Azrail çok mu korkunç ? ...

Evet hepsinin cevabı karşımda. Babam mı , annemin cenazesinde bile ağlamamıştı , sevdiği kadının , çocuğunun annesi öldü ama gözünden tek damla akmadı sadece sustu .

Gözlerimi kapattım. Daha fazfazlasına cesaretim yoktu benim . Evet kamyonun çarpmasını bekliyorum . Nefesimi tuttum.

Bekliyorum seni Azrail...

...

Vucudumu titreten bir soğukluk hissettim . Ölüm müydü bu ?!

Galiba yerdeyim . Ama fazla canım yanmıyor belki de ölmüşümdür ..

..

Gözlerimi açttım ama gördüklerime inanmakata güçlük çekiyorum. Melekleri kıskandıracak kadar mükemmel bir surat ve karanlığın en derinliğinden seçilmiş gözler .. Kokusu ölümü hatırlatıyor .

Azrailim erkek miydi ?!

Aniden yüzünde küçük bir tebessüm oluştu .

Gerçek olduğuna emin olmak istiyorum , elimi kaldırdım ve pürüzsüz yüzüne dokundum . Soğuk olmasına aldırmadım , gerçekten kıskanılacak bir havası vardı , mükemmel ve keskin yüz hatları vardı .

Elimi şaşkınlıkla izliyordu galiba benden böyle bir davranış beklemiyordu .

"Azrail " dedim , sesimin çıktığından bile emin değildim.

"Tekrar görüşeceğiz" dedi ve beni hafifçe yere bıraktı , yeni fark ettim beni tuttuğunu .

Sonra uzaklardan gelen siren sesleri duyulmaya başladı ve hafifçe gözlerimi kapattım...