dispute.

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 𝖙𝖊𝖓.

სახლში გავბრუნდი და როდესაც გავიაზრე, ჩემი საქციელი სახლიდან გამოვიქეცი და ჯიმინი შევაჩერე. მას ცრემლები მოსდიოდა.
-არ მინდა შენი დაკარგვა.
-წეღან სულ სხვა რამ მითხარი.
-გამბედაობა არ მყოფნიდა, მაგრამ უკვე მყოფნის, რომ ეს გითხრა.
-ლისა გიყვარვარ?
დაუფიქრებლად კი ვუპასუხე.
გაიღიმა.
ცრემლები მოვაწმინდე.
-ერთად ვართ?
-კი.
ჯიმინს სახიდან ღიმილი არ შორდებოდა.
-ჯიმინ უკვე ძალიან გვიანია ჯობია ჩემთან დარჩი.
-არა არ მინდა, რომ შეგაწუხო.
-არ შემაწუხებ.
ჯიმინს ჩავეხუტე და ტკბილი ძილი ვუსურვე. დილით ჯიმინმა გამაღვიძა.
-უფრო ადრე რატომ არ გამაღვიძე?
-ტკბილად გეძინა ვერ გაგაღვიძებდი.
-რამე ვჭამოთ არ გინდა?
-კიი!
ჯიმინმა ისევ იმ პიცერიაში წამიყვანა. დიდი პიცა შემიკვეთა და ძალიან გემრიელი იყო. შემდეგ ჯიმინმა პარკში წამიყვანა და გავერთეთ. ჯიმინს ძმაკაცმა დაურეკა, როგორც მივხვდი და უთხრა, რომ უნდა შეხვედრილიყვნენ. ჯიმინმა შემომთავაზა თან რომ გავყოლოდი და ძმაკაცებს ეტყოდა, რომ მართლა ვუყვარვარ. არ მინდოდა, მაგრამ დავთანმხდი. ჯიმინის ძმაკაცები ვნახეთ. მიყურებდნენ და იცინოდნენ. რა ლამაზი ნაშა აიგდეო. ამ სიტყვების მერე ჯიმინმა ძმაკაცს სახეში მუშტი თხლიშა.
-გაიმეორე რაც წეღან თქვი!
-რა ლამაზი ნაშა იშოვე თქო რა მოხდა რამე არასწორი ვთქვი?!
ჯიმინმა ისევ ჩაარტყა ძმაკაცს. ჯიმინს ვეხვეწებოდი, რომ გაჩერებულიყო. მხოლოდ მე ვაშველებდი. ჯიმინის სხვა ძმაკაცები კი უბრალოდ უყურებდნენ ამ ყველაფერს და არაფერს აკეთებდნენ. საბოლოოდ ჯიმინი გაჩერდა.
-მისმინეთ, ლისა არის ჩემი შეყვარებული და მართლა მიყვარს და ის ნიძლავი დაივიწყეთ.
ჯიმინს ხელზე მოვქაჩე და იმ ადგილს
მოვშირდით.მე და ჯიმინი ჩვენთვის ვსეირნობდით,როდესაც დაახლოებით 10 ბიჭი ჩვენკენ მოდიოდა.
-ჯიმინ უნდა გავიქცეთ.
-კარგი. სამამდე დავითვლი და გავიქცევით უბრალოდ უკან არ მიიხედო კარგი ლისა?
-კარგი.
-ერთი, ორი, სამი.
მე წინ გავიქეცი და უკან არ ვიხედებოდი, როდესაც გავჩერდი მივხვდი, რომ ჯიმინი ჩემთან ერთად არ მოდიოდა და მანდ მარტო დარჩა. ძალიან შემეშინდა. მთელი სისწრაფით უკან გავბრუნდი და სასწრაფოს გამოძახებაც მოვასწარი. ჯიმინი ძირს იწვა და ის ბიჭები მას წიხლებს ურტყამდნენ. როდესაც მე დამინახეს უბრალოდ გაიცინეს ბოზი მიწოდეს და წავიდნენ. ჯიმინი ავაყენე და სკამზე დავსხედით. მუხლებზე დავიწვინე და თმაზე ვეფერებოდი.
სასწრაფოს მანქანა ჩვენს წინ გაჩერდა. ჯიმინი რეანიმაციაში წაიყვანეს. საშინლად ვნერვიულობდი და ბევრს ვტიროდი. ჯენის დავურეკე და რაც მოხდა იმის შესახებ მოვუყევი. ჯენი ჩემთან მოვიდა და მაწყნარებდა მე კი გამწარებული ექიმს ველოდებოდი. ძლივს ექიმი გამოვიდა და გვითხრა, რომ...