dispute.

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 𝖘𝖊𝖛𝖊𝖓.

-ნუ ეცნობი სხვა ბიჭებს!
-რატომ?
-არ მინდა და იმიტომ.
-ეჭვიანობ?
-არა.
Lisa's Pov:
ვიცი, რომ ეჭვიანობს.

მე და ჯიმინი კლუბში შევედით უფროსწორად ჩემი შეშვება არ უნდოდათ, მაგრამ რადგან ჯიმინი სრულწლოვანია მაგის გამო მეც შემომიშვეს. უცებ ჩემი საყვარელი სიმღერა ჩაირთო. მე და ჯიმინმა ერთდროულად ვთქვით ,,ეს ჩემი საყვარელი სიმღერაა" ორივეს გაგვეცინა და ჯიმინმა ცეკვა შემომთავაზა. ჰიპ-ჰოპზე 6 წლიდან დავდივარ მაგიტომაც დავთანმხდი.

ვცეკვავდით და გვეკიდა, რომ ყველა ჩვენ გვიყურებდა. ვიდეოებსაც კი გვიღებდნენ. ჯიმინის ცეკვის ილეთებს ვაკვირდებოდი და ძალიან კარგად ცეკვავს, როდესაც ცეკვას მოვრჩით მაგიდასთან დავჯექით და ჯიმინმა ალკოჰოლური სასმელები შეკვეთა.
რამოდენიმე წუთში ოფიციანტმა ორი ლუდით სავსე ჭიქა მოიტანა. მგონი ჯიმინს დაავიწყდა, რომ 17-ის ვარ.
-ხო იცი რომ არ შეიძლება ჩემთვის ალკოჰოლი?
-კაი, მაშინ ორივეს მე დავლევ.
ცოტახანში გადავიფქრე ჯიმინს ჩემი ჭიქა გამოვართვი და მთელი ჭიქა დავცალე. მეორეჯერაც შევკვეთეთ ლუდი და ისევ დავლიე.
-ჯიმინ მესამე ჭიქაც და მორჩა.
-არა უკვე ბევრი მოგივიდა,ჯიმინმა ხელში ამიყვანა და სახლში მივყავდი. გზაში ბევრი სისულელე გავაკეთე ძალიან იდიოტურად ვხუმრობდი და ვიცინოდი. ჯიმინმა ჩემი სახლის გასაღები ჩანთიდან ამოიღო და კარებიც გააღო. საწოლზე დამაწვინა საბანიც კი დამაფარა შემდეგ შუბლზე მაკოცა ამის შემდეგ არაფერი აღარ მახსოვს, მაგრამ ალბათ წავიდა. დილით, როდესაც გავიღვიძე უკვე 2 საათი იყო დაწყებული, ჯიმინისგან ერთი გამოტოვებული ზარი დამხვდა. დავურეკე.
-დილამშვიდობისა. მირეკავდი?
-კი, როგორ ხარ გუშინდელი დღის მერე?
-კარგად მადლობა სახლში, რომ მომიყვანე.
-მანდ არანაირად არ დაგტოვებდი.
-გუშინ რამე სისულელე ჩავიდინე?
-კი, მაგრამ საყვარელი ხარ მთვრალიც კი.
ჯიმინს ხმაზე ეტყობოდა, რომ იცინოდა.
-კაი რა ნუ დამცინი!
მეც გამეცინა..
-ჰოო კაი.
-რამე ისეთი თუ გითხარი ბოდიში.
-ცუდი არაფერი არ გითქვამს, კნუტო ნუ ნერვიულობ.
Lisa's Pov:
იმედია სამაგიეროს გადახდაზე არაფერი არ წამომცდა.

დაახლოებით ერთ საათში ჯენიმ დამირეკა.
-ლისა, როგორ ხარ?
-კარგად შენ?
-მეც, რა ხდება ახალი?
-ბევრი რამე მაქვს მოსაყოლი.
-ამოვიდე შენთან?
-კი.
ჯენი ჩემთან ამოვიდა და გუშინდელი დღის ამბები მოვუყევი.
-რა სულელი ხარ ლისა-ჯენის გაეცინა.
-ვაიმე რა ჩემი ბრალია, რომ დავთვერი?
-დაფიქრდი ახლა იმ წინადადებაზე რაც თქვი.
გამეცინა.
-ჰო კაი ჩემი ბრალია. იმედია არაფერი არ ვუთხარი სამაგირეოს გადახდაზე.
-მეც მაგის იმედი მაქვს, ლისა.
ცოტახნის შემდეგ, ჯიმინმა დამირეკა და შეხვედრა შემომთავაზა.
მან მაღალი შენობის თავსახურზე ამიყვანა. კიბეებით ავდიოდით და  დავიღალე. ჯიმინმა ზურგზე შემომახტიო და მასე წაგიყვანო.
-არ მინდა, რომ წელი გეტკინოს.
-მიდი.
ჯიმინს ზურგზე შევაჯექი და მაღლა ავდიოდით,მაგრამ მეშინოდა. უკვე ბოლო სართულზე ავედით სადაც სხვანაირი კიბეები იყო.
-უკნიდან დაგიჭერ რო რამეა.
-მასე უფრო მეშინია.
-ნუ გეშინია მიდი ადი.
ასვლის დროს ფეხი გამისრიალდა და...