Περιμένω το πρωινό που θα σου κλέψει τη νύχτα και θα σκοτώσει το όνειρο. Πολύ θα κλάψεις γιατί σου πήρε τη ψεύτικη χαρά ή θα γελάσεις λόγω των λαμπερων ηλιαχτίδων εκείνου του πρωινού; Οι ακτίνες του ήλιου φωτίζουν άρτια την ψυχή μου γεμάτη σύννεφα λάσπης. " Μα δεν ξέρεις νυμφαία στα Λασπωμένα νερά μεγαλώνει; " Έτσι και η ψυχή μου σαν το νουφαρο είναι γεμάτη από λευκά και κόκκινα άνθη που αφθονουσα την αρμονία και την δύναμη
