მთელი დღეა ის სიტუაცია მიტრიალებს თავში ,რაც დილას მოხდა ,ასე მგონია ჰარი მნიშვნელოვანი გახდა ჩემთვის , მომინდა უკეთ გავიცნო , მასთან მეტი დრო გავატარო , დაბნეული წამოვედი კამპუსიდან ჰარიც თავისთან წავიდა , არაფერზე გვილაპარაკია ისე მოვიქეცით ,თითქოს დილით ერთად არ გაგვეღვიძოს ,მაგრამ მოდი ეს არაფრად ჩავთვალოთ , რადგან ყველაფერი ასე , უფრო ადვილი იქნება.
უნივერსიტეტშიც შევდგი ფეხი , პირველი დღე ,როცა ლექციამდე ადრე მოვედი და არ დამიგვიანია. აუდიტორიაში არავინ იყო , უკან წავედი და ფანჯრის მხარეს დავჯექი, ყურსასმენები გავიკეთე და ფანჯარაში ყურება დავიწყე , ვაკვირდებოდი ბავშვებს თუ როგორ მოიჩქაროდნენ , რომ არ დაეგვიანათ და დავინახე ის სახე , რომელიც ყველაზე მეტად არმიყვარს ლუისი. მანაც დამინახა თვალებში მიყურებდა და ბოროტულად იღიმოდა, მაშინვე გვერძზე გავიხედე. ბავშვები ნელ ნელა შემოდიოდნენ , და თავიანთ ადგილს იკავებდნენ ,ლუისიც შემოვიდა , -ჯანდაბა ესღა მაკლდა 😒.
ჩემსკენ წამოვიდა და გვერძზე მომიჯდა , არც კი გამიხედია მისკენ , მხოლოდ ცივი სახით ვიჯექი
-მელ , მგონი ღმერთს ჩვენი ერთად ყოფნა უნდა
-ლუის მომშორდი - შევუღრინე
-კარგი რა , როგორც ჩანს ახლა ხშირად შევხვდებით ერთმნაეთს , ისე შეხვედრა ხომ არ დაგვეწყო ? 🤔.
-ჩემთან ურთიერთობას ვერასდროს ეღირსები.
-ოუუ... რატო? შენი დამცველის გამო ?
-ის არაფერ შუაშია უბრალოდ ვერ გიტან ესაა და ეს 😊
-კარგი რა მელ ასეთი უხეში როდიდან გახდი
-ლუის შენს ხასიათზე არვარ მომშორდი კარგი ?
-მაგრამ მე რომ ეს ადგილი ძალიან მომწონს . ღრმად ამოვისუნთქე და ლუისის გამოლანძღვა უნდა დამეწყო , როცა მწვანეთვალებას ხმა გავიგონე
-არავის აინტერესებს შენ რა მოგწონს , შენ ჩემ ადგილას ზიხარ -მკაცრად უთხრა ჰარიმ ისე, რომ ჩემსკენ არც გამოუხედავს
-ვახსენეთ შენი დამცველი , და მოვიდა კიდეც
-დროზე გადადი სხვაგან, მეტჯერ აღარ გაგიმეორებ -უემოციოდ უთხრა ჰარიმ
-კარგი კარგი დამშვიდი ძმაო , ცხვირის გატეხვა აღარ მინდა.
-ასე ჯობია , მიხვედრილიც ყოფილხარ .
უკვე ჯდებოდა როცა ისევ ლუის მიუბრუნდა ჰარი და მკვახედ უთხრა
-და ხო მე შენი ძმაო არვარ.
გვერძზე ისე მომიჯდა ხმა არც ამოუღია , ეს სიტუაცია ნერვებს მიშლიდა , მასთან ნორმალური ურთიერთობა მინდა , მაგრამ ის ამის საშუალებას არ მაძლევს. ჩუმჩუმად ვაპარებდი მისკენ თვალს როცა გამომიჭირა...მერამდენედ უნდა დამემართოს ასეთი რაღაც ...აჰჰ
-დიდხანს უნდა მაკვირდე ასე ?
-შენ არც გიყურებდი , უბრალოდ ბუზი იყო და იმას ვუყურებდი . აი ... და ხელების ქნევა დავიწყე
-მის მორგან რამე გნებავთ ? მომართა ლექტორმა
-აჰჰ ... კიი საპირფარეშოში უნდა გავიდე , ვუთხარი და უცებ გამოვედი ოთახიდან.
საპირფარეშოში შევედი და წყალი სახეზე შევისხი, ეს რა იყო , რა დამემართა , ბოლო დონის სულელი ადამიანივით მოვიქეცი , რა ბუზი ამიტყდა ....სერიოზულად მელ ?!
ხელებს ვიწმენდდი , როცა სარკეში ჰარი დავინახე , უცებ მივტრიალდი მისკენ. სიტყვის თქმაც კი არ მაცადა თვითონ დაიწყო ლაპარაკი
-ასე გაბნევ მელ ? -
-ეგ არაფერ შუაშია , უბრალოდ ხომ გითხარი ბუზი დავინახე
-კარგი რა , რატომ ატყუებ შენს თავს თითქოს შენზე არ ვმოქმედებდე -მითხრა და ჩემკენ სვლა დაიწყო , იმდენად ახლოს მოვიდა , რომ ჩვენი ცხვირები ერთმანეთს ეხებოდა , ყელზე ხელი ჩამისვა და ჩემს გარშემო ნიჟარაზე დააწყო.სახე ყურთან მოიტანა
-დამშვიდდი , არ გაკოცებ. სანამ თვითონ არ მთხოვ ამას -სახიდან თმა გადამიწია , თვალი ჩამიკრა და გავიდა . და ჰო მე ისევ "გამოშტერებული" დავრჩი , სასაცილოა არა ? ის მართალია , ჩემზე მოქმედებს როცა ჩემს გვერდითაა გონებას ვკარგავ , ვეღარ ვაზროვნებ , მაგრამ ვაღიარებ ამ წამს მისი კოცნა მართლა მინდოდა ,იმის და მიუხედავად რომ არვიცი რატომ .
საპირფარეშოდან გამოვედი თუ არა გეზი კაფეტერიისკენ ავიღე რამე ტკბილი მჭირდება სანამ ჩემი წნევა ბოლომდე დაეცა . კარები შევხსენი და ჩემებიც იქ დამხვდნენ და ხო ჰარიც იქ იყო, აბა ისე როგორ .დამინახა და მაშინვე ჩაიცინა ამაზე რათქმაუნდა ნერვები ამეშალა , მაგრამ არ შევიმჩნიე , ბავშვებისკენ წავედი და ყველას ღიმილით მივესალმე
-საშინლად მშია - ვთქვია და სკამზე გადავწექი
-იცი აქ გემრიელი კექსი აქვთ შემიძლია მოგიტანო -სიცილით მითხრა ნაილმა
-საუკეთესო მეგობარი ხარ ნაილ
-ნუ ეს მეც ვიცი -გამეკრიჭა და წამოდგა
-აბა მელ მზადხარ ამ ვიქენფის ქალაქ გარეთ გასატარებლად ? -წარბები ამითამაშა ანამ
-რა ქალაქ გარეთ ?
-არ მითხრა, რომ დაგავიწყდა
-კიმაგრამ რა ?
-ამ უქმეებზე ხომ ნაილთან მივდივართ
-აა კი მახსოვს , უბრალოდ დღეს რა დღეა ?
-პარასკევია მელ , ამის გახსენებაშიც ბუზები ხომ არ გიშლიან ხელს ? -მკითხა ჰარიმ და გაეცინა
-არა ჰაროლდ , შენ მაგაზე არ იდარდო -ვუთხარი და ნაილისკენ გავიხედე რომელსაც ძლივს მოქონდა ნამცხვარი და ჩაი
-დროზე გამომართვი თორემ ხელი დამეწვა- მითხრა და ჩაი გამომიწოდა.
-აჰჰ რა ცხელია , მადლობა ნაილ -ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე
-თუ კიდევ მაკოცებ , ხშირად მოგიტან ხოლმე ნამცხვარს
-ამისთვის ნამცხვარი არ გჭირდება -გავუცინე და ახლა მეორე ლოყაზე ვაკოცე.ამდროს კი ვიგრძენი როგორ შეეცვალა მწვანეთვალებას ხასიათი , აჰა როგორც ჩანს მეც ისევე ვმოქმედებ შენზე როგორც შენ ჩემზე ჰარი .ძალიან კარგი თამაში დაიწყო , ბოლოს და ბოლოს ორიდღის ერთად გატარება მოგვიწევს ❤️
ვიცი უაზრო თავი გამომივიდა მაგრამ ვეცდები შემდეგ თავში გამოვასწირო ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
YOU ARE READING
wild rose 🥀 (დასრულებულია)
Fanfictionეს მოთხრობა არის 17 წლის გოგონას,მელის შესახებ,რომელიც პირველად მიდის უნივერსიტეტში ,იმ მომენტიდან მისი ცხოვრება ისე იცვლება ,როგორსაც ვერასდროს ვერ წარმოიდგენდა......❤️
