Herinneringen schieten nog elke dag door mijn hoofd.
Laten me elke dag weten dat ik niet goed genoeg ben.
Ze herhalen.
En herhalen.
Elke fout zie ik opnieuw.
Ze maken me banger en banger.
Verslinden me beetje bij beetje.
Stoppen zullen ze nooit.
De verwijten.
Verwondingen.
Scheldwoorden.
Slechte dingen.
Mezelf.
Wie zij dachten dat ik was.
Leugens.
Het waren allemaal leugens.
Leugens om mij het leven zuur te maken.
Ik weet het.
Ik wist het.
En toch geloof ik ze.
Ik ben slecht.
Ik maak fouten.
Maar ik ben ook goed, toch?
Help ook mensen, denk ik.
Ik weet het niet meer.
Wie ik ben.
Wie ik was.
Wie ik zal worden.
Ooit was ik vrolijk.
Zorgeloos.
Ooit.
Voor dat zij kwamen.
Voor ik hen geloofde.
Voor ik mezelf liet kapot maken.
Voor ik mezelf kapot maakte.
Ik kan dit niet meer verdragen.
Ik kan niet blijven zwijgen.
Ik kan niet aanvallen.
Zal dit ooit stoppen?
JE LEEST
Met mijn hoofd in de wolken
Poetry-- De beste gedichten uit deze bundel -- 2017-2018 Teksten die uit het niets op je papier komen Gedichten die uit de lucht vallen Quotes om bij stil te staan Gedachten die rondvliegen Gevoelens die niet met woorden te beschrijven zijn Ideeën di...
