Je had je masker op
Niemand zag wat er zich werkelijk afspeelde
Je verborg je gevoelens
Niemand wist hoe het echt met jou ging
Elk woord dat uit je mond kwam, was een leugen
Niemand merkte het op
In stilte en eenzaamheid verging je
Niemand reikte je een beschermende arm toe
Je brak en versplinterde, kon het leven niet meer aan
Niemand besteedde aandacht aan je
Deze mooie roos doofde uit
Niemand kwam je helpen
Je ogen waren gesloten
Niemand opende ze
Toen kwam je weer tot leven, niet meer alleen
Iemand was bij jou
Jij gaf mijn leven weer een doel
Want voor dat jij terug ontwaakte, was ik Niemand
JE LEEST
Met mijn hoofd in de wolken
Poetry-- De beste gedichten uit deze bundel -- 2017-2018 Teksten die uit het niets op je papier komen Gedichten die uit de lucht vallen Quotes om bij stil te staan Gedachten die rondvliegen Gevoelens die niet met woorden te beschrijven zijn Ideeën di...
