Langzaam kijk ik op
Recht in die wondermooie ogen
Die heldere ogen
De wolvenogen
Het is maar een simpele tekening
Een zelfgemaakt iets
En dan nog zonder kleur
Enkel grijstinten
Toch lijken de ogen tot diep in mijn ziel door te dringen
Ziet zijn vacht eruit om over te aaien
Staan zijn oren vriendelijk
Is zijn kop best realistisch
Hij staat hier niet zomaar
Midden op mijn kast
Niet om mijn werk aan iedereen te tonen
Noch om er roem mee op te strijken
Het gaat hem om veel meer
Dingen die niemand ziet
Behalve ik
Behalve de tekenaar
Zijn ogen verschillen lichtjes
Ook zijn vacht is niet symmetrisch
Hij straalt de perfectie uit
Maar is stiekem binnenin, voor de kenners, niet helemaal perfect
Het zijn die kleine details
Die niet helemaal kloppen
Maar die het beeld maken tot wat het is
Die het realistisch maken
Hij mag gezien worden
Hij wil gezien worden
Hij is een voorbeeld
Van imperfecte perfectie
JE LEEST
Met mijn hoofd in de wolken
Poetry-- De beste gedichten uit deze bundel -- 2017-2018 Teksten die uit het niets op je papier komen Gedichten die uit de lucht vallen Quotes om bij stil te staan Gedachten die rondvliegen Gevoelens die niet met woorden te beschrijven zijn Ideeën di...
