Gözlerimize inanamamıştık...
Güzay ve Marcus suyun için de birbirlerine yapışmış delice öpüşüyorlardı...
Guzay'ın dili marcus'un boynunda geziniyordu ve biz artık buna dayanamıyorduk.
Tinus: HEY SİZİ İKİ ÇILGIN KENDİNİZE BİR ODA BULUN!!!
Sonun da bizi fark edip durdular.
Hep birlikte gülmeye başladık.
Güzay: heyy, bu çok utanç verici şunu keser misiniz artık.
Marcus: kız arkadaşımı rahat bırakın lutfen.
Hadi artık çıkın dedim ve sudan çıkıp kurullandılar. Çadırlara doğru yürüdük. Üstümü değiştirmek için çadıra girdim ve siyah bir tayt ile siyah bir hırka giydim. Güzay yine pembelere bürünmüştü. Çadırdan çıktık hava kararmak üzereydi. Kadir sandiviçleri hazırlayıp elimize verdi.
Kadir: çocuklar bizim gitmemiz gerek. Kız arkadaşım çok hasta ve lanet kıçının bana ihtiyacı var.
Ooo kadir Beyy siz ne ara sevgili yaptınız? Dedim.
Kadir: hey bebeğim beni bilirsin kızlar bana hayran... Neyse biz yarın dönücez erkenden.
Tamam, dedim. Daha sonra ateş yakıp etrafına toplandık. Martinus beni kollarının arasına aldı ve kalbimin içinde bir ateş filizlendi.
Kulağıma yakınlaşıp "seni seviyorum melek " Diye fısıldadı.
Bütün gece şarkı söyledik ve eğlendik.
Marcus'un uykusu gelmiş gibiydi. Güzay onu yatırıp geliceğini söyledi ve marcus'u kolundan tutarak götürdü.
Kadir ve arkadaşı da çadırlarına gittiler. Ateş yavaş yavaş sönüyordu.
Gece karanlığı bastırmıştı... Ay tam tepede bize ışık tutuyordu... Gözlerim yavaş yavaş kapanırken kulağını ağzıma doğru çektim ve usulca "seni seviyorum" Dedim. Gözlerime derin derin baktı ve dudağıma bir öpücük kondurdu...
"Ben de seni melek...Ben de seni... "
