Chapter 2 Jeongguk

985 35 10
                                    

Jungkook POV

Hindi ko alam kung anong pumasok sa isipan ko, at tinulungan ko ang babaeng to. Basta naawa ako sakanya, thats it.

Bumaba na kami sa condo ko, habang yung babaeng panda, ang sarap ng tulog, ginising ko siya para bumaba. Anong akala niya bubuhatin ko siya? Nah. Nevermind.

End of Jungkook Pov

"Hey! Wake up." Hays, ano ba yan ke aga aga ay may bwisit,

"Ano ba yan kitang natutulog yung ta-o?" Huehue multo na pala ako.

Napamulat nalang ako ng nakita ko ang inis na mukha ng lalaking tumulong sakin.

Kaya agad agad na akong tumayo baka magbago pa ang isip niya at ibalik ako sa pinanggalingan ko.

"By the way were here at my condo, you can go outside, at wala akong balak na buhatin ka," boring na sabi niya sakin kaya dali dali akong bumaba ng kotse niya

Anong akala niya magpapabuhat ako sakanya?

Kaya lumabas na ako at waaaaaah! Nawawala na yung lalaking tumulong sakin? Huhu iniwan niya ba ako?

Ay! Hehe, nauna na pala siyang maglakad kaya hinabol ko.

Pumasok na kami sa elevator, pinindot niya yung number eight.

Ting*

"Come with me." Utos niya kaya wala akong nagawa at naglakad sa likod nita

"This is my condo, my one and only rule, wala kang pakikialaman na mga gamit ko or else," sabay lapit niya sakin naduduling ako huehue.

"Or else? What?" Pagtutuloy ko, mahirap na curiosity kills.

"Or else? Just nothing, ayoko sa pakialamera." Walang ganang sabi niya.

Pumunta siya sa kusina at ako naman umupo na kasi nakakatamad tumayo.

Nakita ko si huehue diko pa pala alam ang pangalan niya, kung magtanong kaya ako? Wag na ayaw niya pala sa pakialamera.  Kaya nanahimik nalang ako

"What was that look for?" Tanong niya sakin.

Umiling na lang ako baka palayasin niya ko huehue

Inihagis niya sakin yung box sa side niya.

Pizza. Waaaahh! Hindi ba niya alam na hindi nagugutom yung mga multo!? Hays, sayang sana siya, gwapo sana kaso boplaks

Kaya agad agad kong binuksan. Charaaaan! Walang laman as in, meron naman yung natapon na sauce.

d@.@b

"Thankyou!" *insert sarcasm

"Anong akala mo? Bibigyan kita? Tsk nakikitira ka na nga lang libre kapa pagkain? Anong tingin mo sakin? PCSO? Charity? Orphanage?"

Daming sinasabi? Kung hindi niya ako bibigyan di wag, madamot! Mabulunan ka sana, saka aanhin ko yun? Multo ako,

Kaso in the end hindi siya nabulunan dahil namatay siya! Wahahhahaha!

"Nginingiti ngiti mo jan? Are you a crazy?" Sabay ismid niya

"By the way. Matagal na akong naghahanap ng katulong, so nandito ka na din. Clean my  condo, kabalik ko dapat malinis yan, kung hindi alam mona kung saan ka pupulutin,"

"K." Yun lang ang sagot ko? Like hello ayokong mapalayas noh.

"By the way  Sayo na to sayang," sabay hagis sakin nung isa pang box ng pizza, tapos sabay bigay niyang frappes,

Isang box pa to kaya dali dali ko ng binuksan. Tadaaah! 12 cuts of pizza, kinuha ko yung sauce saka pinaliguan yung bawat piece,

Heaven, nakakalima na ako kunwaring sabi ko dahil ayokong mapansin na hindi ko kinakain yung dala niyang pizza, dali dali ko namang tinapon sa basura yung limang pizza,

"Ilang araw ka ba hindi kumain? O ngayon ka lang nakakain niyan?" Hala nandito pa pala siya sa harapan ko diko na napansin dahil sa pagtapon ko don sa limang pizza sa trash can

Nakakain, pero diko matandaan kung kelan e. Hays, nakakalungkot naman yung may mga bagay na nangyari sa buhay mong maganda pero di mo na maalala

"Tskk! By the way , eat them all sayang naman kung itatapon ko lang, bilisan mo, sunod ka sakin." Sabay sara niya sa pinto.

Syempre lumabas na ako baka palayasin niya ko, mahirap na.

Dala dala nung box na pizza saka nung nakakahalahati niya palang na frappes,

Sumakay kami sa kotse niya,

"Passengser seat," sabi lang niya

Kaya dali dali na kong sumakay,

Hays? Saan na kaya kami pupunta? Ibabalik na kaya niya ako kung saan niya ako nakita? Huehue. Bad naman.

"Dont worry, hindi kita ibabalik dun sa lugar na pinangalingan mo,"

Nakahinga naman ako ng maluwang sa sinabi niya. Hays, buti nalang, ayoko ng maging galang kaluluwa.

Nasa may public market kami ng ma traffic,

*tok tok tok* katok nung batang pulubi,

"Pahingi pagkain dipa almusal kami kapatid." Utal utal na sabi nung gusgusin na bata, siguro mga 8 years old,

Ano ba yan, patay gutom pa naman yung kasama ko, baka palayasi ako. Dibale naka 8 slice na din naman siya kaya inabot ko na yung box sakanila saka yung frappes sa side ko,

Nginitian ako nung batang kapatid niya,

Kaya okay lang mag share ng pagkain, andaming nagugutom,

"Wag ka ngang ngumuso mukha kang panda, btw hindi ba hindi mo alam ang pangalan mo?" Tanong niya sakin

"Bakit alam mo ba pangalan ko?" Takhang tanong ko,

"Waaaaahaaah" Tili ko "talaga?"Sabay tayo ko. Awwts. Nauntog kasi ako sa ceiling nung kotse niya

"Babaeng panda." Ngisi niya sakin

"Babaeng panda? Eeeeh. Pangalan ko ba talaga yun?"

"Pfft, nah? Nevermind."

"By the way. Im Jeon Jungkook, my friends call me kookie,

"Nice to meet you Babaeng panda inshort my personal maid and personal assitant"

Just do your work, magkakasundo tayo. Saka na siya lumayas sa harapan ko.

Oh! My Ghost. (BANGTAN BOYS SERIES 1) JEON JUNGKOOKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon