Oh! My Ghost. (BANGTAN BOYS SERIES 1) JEON JUNGKOOK

Chapter22 Bangtan Plans

Chapter 22

Taehyung Point of View,
Mukhang nagtatampo samin yung gago, magkakasama kami ngayon nina Jin, Jhope, ako at si RM

Sa tingin mo hindi na tayo naalala nung babaeng panda? Tanong ni Jin,

Sa tingin ko hindi, pag ganyan kasi nawawala  or nakakalimutan na nila, hindi naman naging part ng pagkatao nila yung nakasama nila nung kaluluwa pa sila.

Tumango tango naman ako,

Pero dre! Mukhang nagtatampo satin yung gago, sabi ni RM

Tumango naman ako,

Hindi naman talaga kasi naming plano na hindi siya igrupo, gusto lang namin na siya ang mag first move kay Tzuyo, slash babaeng panda, nauunahan ni Dwight, tho siya yung boyfriend nya.

A have a plan, sabi ni Jhope,

Loko, siguraduhin mong hindi natin to ikakapahamak, last year nanatin ng Senior, sabi ko naman

Gago, hindi tara, anyaya niya samin,

Saan? Tanong ko naman,

Basta sabi niya, nagkibit balikat naman kaming lahat, saka sinundan siya,

Pumunta siya sa faculty, at hinanap si Mrs, Dimaari.

Oh, anong kailangan niyo? Sabi ni maam, habang inaayos yung mga papers,

Kasi maam, walang kagrupo si Jungkook, since dadalawa kaming lahat pwede bang ikaw nalang ang partner niya, nagulat naman kami sa sinabi ni Jhope, pinipigilan kong wag matawa.

Hehehe, joke lang maam, pero seryoso maam, wala talagang pumartner sakannya, paliwanag ni Jhope,

Hmm, then mag tatlong grupo ang isa sainyo, sagot niya,

Ahh, eh!? Kasi maam, nadidistract kami sakanya, kapag siya yung nakagrupo namin, sabi ni RM,

Kung ganon kanino ko siya ipapartner sakin? Taas kilay na sabi ni maam,

Pinipigalan ko talagamg wag matawa pero hindi mapigilan,

Hindi naman maam, hehe kay Tzuyu nalang since mukha naman siyang matalino, ai she can handle him, sagot ko.

Then sige, para naman may bagong kakilala yung apo ng principal, umalis na kami don saka hinagilap si Jungkook pero ni anino niya hindi mahagilap,

Nag usap usap naman kaming anim,

Paano yun dre, alam nung babaeng panda lahat ng sikreto natin? Sabi ni Jimin,

Yun na nga e, pero hindi naman siguro niya maalala, ni hindi nga niya tayo maalala e, sabi ni Suga,

Hays, isipin mo yun, siya pala yung apo ng principal? Tapos sakanya pa natin nasabi yung ginawa nating kalokohan sa lolo niya, sabat naman ni Jhope,

Hayaan niyo na, she can't remember anything sabi ko, para sakanya, mga kaklase niya lang tayo, kahit na tinuri natin siyang kaibigan,

Jungkook Point of View

Nagmumuni muni naman ako dito sa likod ng school, nilalanghap yung malamig na hangin, napapikit naman ako ng dumampi yun sa pisngi ko,

Naramdaman ko naman na parang may umupo sa bench na inuupuan ko, nakita ko naman yung babaeng panda na nakatingin sakin,

Bakit? Tanong ko,

Hmm, wala sabi niya, mukhang hindi na siya mabangis na leon, umamo ng konti,

Narinig ko kayong nag uusap kanina, wala kang kagrupo isa sa mga kaibigan mo? Tanong niya,

Wala e, sagot ko naman, teka bakit pala naging comcern ang isang to?

Tsk, sabi niya, nakausap ako ni Mrs. Dimaari, sinabi niya kung pwedeng mag tatlong grupo tayo nina Dwighy sabi niya,

So? Sabi ko,

Edi magkagrupo na tayo, ngiti niya, eto nanaman yung ngiting mapapatitig ka, umiwas naman ako ng tingin,

See you later, sabi niya lang, para sa pinapagawa ni Mrs. Dimaari sabi niya bago ali,

Teka? Ano nga ba yung pinapagawa niya, sobrang na space out ako kanina kaya hindi ko na maintindihan yung sinasabi niya, napasinghap naman ako, hays! Hayaan na nga, magtatanong nalang ako sakanila mamaya,

Kinuha ko naman yung chips ko sa bag,

Tsk, madalas kaba kumain niyan? Tanong nung babaeng panda, tumango naman ako saka tumango, hinablot naman niya ito sakin, saka tinapon kung saan,

Hays, nangalumbaba naman akong tumingin sa chips ko na pinadala ng mommy ko sakin, minsan lang kasi siya magbigay ng ganyan, pag naalala ako.

Inabutan naman niya ako ng slice bread,

Tsk! Yan kainin mo, alam mo bang dahil sa mga maalat na yan muntikan nakong hindi magising sabi niya, tumingin naman ako sa kanya bago kagatin yung tinapay,

Oo, sabi ni daddy anim na buwan daw akong nacoma, basta sinabi daw ng private doctor ko nag break down daw yung kidneys ko and di na nagfufunction, nadamay naman nito yung utak ko, kaya ginamitan nila ako ng machine paliwanag niya,

Tsk, kaya ikaw tigil tigilan mo na ang pagkainin non, nguso niya sa chips, napangiti naman ako, saka tumango,

Yes naman babaeng panda, sagot ko.

Mukha ba talaga akong babaeng panda? Tanong ko,.

Hindi nalang ako sumagot, antagal kong hinintay yung mahawakan siya, yung madikit yung balat niya sa balat ko, antagal kong pinalangin na sana makita ko siya, hindi yung maputla siya,

Oh, abot niya sa tumblr niya,

Iinom ako dito tanong ko? Nagtataka naman yung mukha niya,

Hahhahha! Hindi, ipangmumug mo, sabi niya, sinimangutan ko naman siya

Nagulat ako sa ginawa niya ng hinawakan niya yung mukha ko saka hinarap sakanya,

Hinaplos niya yung mata ko, pababa sa ilong ko, darn! I frozen, hindi ko alam kung isa o dalawa, tatlong minuto akong tumingin sa mata niya, habang yung mata niya nakatuon sa labi ko, what will you do babaeng panda, sabi ki sa isip ko.

Hindi ka pa din nagbabago sabi niya saka nginitian ako, saka umalis, habang ako naiwang nakakunot ang noo, iniisip pa din yung sinabi niya,

There is a chance or possibility nga kaya na may naalala siya nung panahong multo pa siya?

I need to find out, what isthe true behind this, dahil kapag nalaman kong kilala pa niya ko, ako mismo ang gagawa ng paraan para mapunta ulit siya sakin,