RETURN

Three ♨

'I don't know what is it that you've done to me
But it's caused me to act in a such a crazy way

Whatever it is what you do when you do what you're doing
It's feeling that I don't understand '

THREE ♨

“SHE'S turning two next month. Her full name was Lauren Jadeite Choi. She's born in Seoul, Korea but they lived in California for two years.” Ako na ang nagpaliwang kasi hindi makapagsalita si Leah.

Just like 2 years ago noong nalaman ni Dee na buntis siya. Wala siyang imik. Nakayuko lang siya habang pinapakinggan ang sinasabi ni Dee. Galit na galit si Dee pero wala naman rin siyang magagawa pa. Nangyari na. He eventually learn to accept Leah's early pregancy. Tinanong rin niya kung sino ang ama. Sinagot lang ito ni Leah na tinakbuhan siya pakatapos ng mangyari sa kanya at hindi na ito mahagilap.

Dee wants to hunt him down but Leah insisted to leave him alone. Ayaw na ni Leah na malaman ng lalaking iyon na nabuntis si Leah, ayaw niya rin ipakilala ito doon. She said, kaya niyang buhayin si Lauren mag-isa kahit wala ang ama nito. Galit na galit si Dee sa lalaking nakabuntis kay Leah. That asshole! Gagawa ng kagaguhan tapos hindi kayang panindigan? Tumakbo sa responsibilidad na kagagawan niya. Ang laki niyang duwag!

Si Leah ang gustong lumayo. Isang linggo bago namin nalaman na buntis siya. Hiningi niya kay Dee na lumabas ng bansa. Ayaw ni Dee dahil anito kaya naming lusutan ang eskandalo na to ng pamilya namin pero nagmatigas si Leah. Ayaw ni Dee na lumayo si Leah dahil walang mag-aalaga dito at titingin habang nagbubuntis siya pero walang nakapagpigil sa kanya. Ang tangi naming nagawa ay ipasama sa kanya si Nanay Fei at ang dalawang body guard.

Nag stay si Leah sa korea habang nagbubuntis. Doon niya pinanganak si Lauren. Nung kabuwanan na niya ay lumuwas kami ni Dee para personal na mabantayan siya. We stay for a month in Seoul pero kalaunan ay lumipat din sa Cali dahil naka base dun si Dee ng isa't kalahating taon.

Si Dee rin ang may kagustuhan na umuwi si Leah sa Pilipinas para ipagpatuloy ang pag-aaral niya.

“Is the father of your child know-”

“Hindi niya alam at wala akong balak na ipaalam.” Nagulat ako nang si Leah na ang sumagot.

“Kaya naming palakihin si Lauren kahit hindi kami humingi ng tulong sa kanya, Glyd.” Dagdag ko pa.

“But still. He needs to know. At least tell him about Lauren.” mariing saad ni Glyd. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Kilala niya ba ang ama ni Lauren?

“I don't want my daughter to get hurt, Glyd. Her father clearly told me that he's not up for a serious relationship with me. My daughter-” her voice broke. “Wants to have a father figure on her side and I don't think that asshole stays with us if he know about this.”

Umiyak na si Leah. In my eyes, Leah is the strongest and bravest person I've known. Never ko siyang nakitang umiyak ng ganito. Yes, she cried when she give birth to Lauren. When she carry her little angel for the first time pero that was a tears of joy. Hindi yung ganitong iyak na puno ng sakit at hinagpis. Hindi ko siya nakitang malungkot, umiiyak, nasasaktan at mahina. Ngayon lang.

She was my knight in shining red lips and heels, and at the same time my mortal enemy, back the old days. Taga-pagtanggol kapag may naririnig siyang masamang sinasabi tungkol sakin ang mga tao. Taga-sapak kapag tinutopak at napapariwara na naman ako. She's like a typical maarte girl na kontra bida sa mga kwento sa TV at libro. The bitch type, the evil one and the one na walang inuurungan away. Ganon siya sa paningin ko. But look at her right now. Seems like my bratty cousin tripped.