(herschreven) hoofdstuk 2: een en al shit

151 21 10
                                    

De voordeur hoor ik dichtslaan. Niet hard, maar net hard genoeg om wakker te schieten. "Ik ben te laat", flitst er door mijn hoofd. Vlug kijk ik naar de wekker. "Gelukkig, ik heb nog een half uur voordat ik naar school moet". De voordeur die ik dicht hoorde slaan was mijn vader of mijn moeder die naar het werk moest. Het is maandag, maar ik voel me niet zo lekker. Ik heb een raar gevoel in mijn buik. Alsof er iets ergs gaat gebeuren. Het is lastig te omschrijven wat het gevoel precies. Toch besluit ik om naar school te gaan om mijn gedachten te verzetten en de sfeer in huis te ontwijken. Een stevig ontbijt lukt ook niet. Ik krijg geen hap door mijn keel. Mijn ouders allebei al vertrokken, dus is het niet moeilijk om het ontbijt te skippen. Op het aanrecht staat er een bord met restjes hagelslag staat en een beker waar yoghurt in zat. Ik vermoed dat ik alleen thuis ben. "Kathy?!", hoor ik van boven roepen. Het is de stem van Jesse. "Dat is vreemd. Op maandag is hij toch altijd eerder weg dan ik? Hij moet dan vroeg beginnen". "Kathy?!", hoor ik nogmaals. "Ja, wat is er? Moet je niet naar school?", roep ik naar boven. "Nee, ik ga niet naar school"zegt hij. Ik voel me beroerd vandaag en maak niet zoveel herrie." Hij klinkt nogal onaardig en kortaf. "Pfff, wat een chagrijn. Hier heb ik geen zin in. Ik besluit om gewoon naar school te gaan. Ik werk een kop koffie naar binnen, poets mijn tanden, pak mijn tas in en trek de achterdeur dicht. Op naar school. "Mijn band ik ook al lek". Echt een rotdag. Nu al! Mijn dag is nog niet eens een uur oud. Ik pak gewoon  de fiets van Jesse. Hij blijft toch thuis", zeg ik zachtjes tegen mezelf.

Het is lastig om mijn gedachtes bij school te houden. Ik hoor de leraren iets uitleggen,maar het gaat mijn ene oor in en mijn andere oor uit. Ook mijn leerboek voor Engels ben ik vergeten mee te nemen. Gelukkig kan ik met Jamaya meekijken. De lerares zegt er niets van. Dat scheelt weer anders had ik me morgenochtend om 8.00u moeten melden. De bel klinkt hard door het gebouw. Het is kleine pauze. Heerlijk! "Wat is er aan de hand?", vraagt Jamaya als we even later in de kantine zitten. "Mijn ouders gaan scheiden. Zaterdag hebben ze het ons verteld", antwoord ik. "Is niet erg joh!", hoor ik Mirjam zeggen. Zij weet niet beter dan gescheiden ouders te hebben, maar ik voel me er niet gemakkelijk bij. "Doe niet zo stom, Mir.!", bijt Jamaya haar toe. "Geeft niet", antwoord ik. "Nou.... Uhh, ik bedoel het niet zo", vervolgt Mirjam. "Maar gescheiden ouders is echt niet het einde van de wereld hoor". "Ja voor jou niet!", reageert Jamaya. "Maar van Kathy is dat toch anders? Haar ouders zijn altijd bij elkaar geweest. Tuurlijk is Kathy een beetje depri", neemt ze het voor me op. Ik weet wel dat Mirjam het niet stom bedoelde, maar ik had geen puf om daar  wat op te zeggen.

Ik zit in een leuke gezellige klas van 15 kinderen: 6 jongens en 9 meisjes. Met iedereen uit de klas ben ik bevriend, behalve Dominique en haar meelopers, Eva en Lizette. Jamaya is mijn allerbeste beste vriendin. Zij steunt mij altijd en is een geweldige lieve meid. Maandag wordt ze 14 en dan zijn we eindelijk net zo oud. Haar broer Michael is zo knap. Stiekem vind ik hem helemaal te gek. Het kan sowieso niets worden tussen hem en mij, heb ik me bedacht.                 1.-Hij is de broer van mijn beste vriendin. 2.-Hij is de beste vriend van Jesse. 3.-Welke 16 jarige boy, ziet een 14 jarige girl staan en 4.-Hij is christelijk en ik niet, dus ziet hij me niet staan.

Ik denk dus dat het niks kan worden, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Misschien gebeurt er ooit nog eens iets zodat het wel kan. Michael is namelijk wel heel erg knap en hij is nog aardig ook. Vaak zijn jongens die knap zijn, arrogant of gemeen. Of jongens die aardig zijn, lelijk. Michael heeft beide: knap, èn aardig. Hij heeft bruine ogen en lichtbruin haar. Ook is hij licht getint en heeft een heel mooi gebit. Als hij lacht, dan smelt ik. Wat zou ik graag willen dat ik in zijn armen lig. Hier zou ik wel uren over kunnen fantaseren. Heet dat verliefd zijn? Ik ben wel blij dat Michael de beste vriend van mijn broer is en dus vaak bij ons thuis is. Jesse heeft nog twee goede vrienden, maar die zijn niet zo leuk als Michael. Jason en Mohammed.

JesseWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu