Jesse

hoofdstuk 17: zijn kus <3!

"Hey." Zeg ik verlegen als Micheal voor mij staat. "Hey." zegt hij dan ook. Er valt een pijlijke stilte en ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, dus kijk ik maar een beetje om mij heen."Zullen we naar Delft gaan?" Vraagt Micheal in een poging, de stilte te verbreken. "Ja is goed!" Zeg ik blij. Zij aan zij lopen we het stadsion binnen. "Zullen we wat bij starbucks halen?" vraag ik voor we bij de incheck poortjes zijn. "Ja lekker." antwoord Micheal. "Ik trakteer!" zegt hij vrolijk en hij kijkt me even diep aan in mijn ogen. "Zeker?" vraag ik een beetje verlegen door de manier waarop hij naar mij kijkt. "Ja, anders zou ik het toch niet zeggen?" hij knipoogt naar me en pak vervolgens mijn hand vast. Vlinders ontsnappen en vullen mijn buik. "Kom." hij trekt me mee en we lopen naar starbuks.

"Dus Jesse had jouw al gebeld voor hij het mij ging vertellen?" vraag ik hoofdschuddend. "Ja." zegt Micheal droog en hij lacht even waardoor ik zijn mooie witten tanden kan zien. "Aha..." Zeg ik mopperend in mijn zelf. We zitten in de trein onderweg naar Delft, ik heb er zoon zin in! ik wil naar de stad en de bioscoop en ik wil ook nog uit eten dus een druk schema "Dus Kathy, wil je mijn vriendin zijn, of heb je toch andere plannen?" Ik begin te lachen. "Nou Micheal, omdat jij het bent dan he!" Zeg ik blij en ik geen hem een klein kusje op zijn lippen. "Dat was een bescheiden kusje." Lacht hij, Weer komt zijn stralende lach te voorschijn."Ja, misschien krijg je dalijk wel weer een 'Bescheiden kusje'"lach ik hard op "Damens en heren, het volgende stadsion is Delft." word er omgeroepen. "Herhaling, het volgende stadsion is Delft." "Kom kathy!" Micheal pakt mijn hand vast en trekt me mee de trein uit zodra deze stil staat. "Kom gaan we de stad in!" roep ik vrolijk, we checken uit en gaan door naar de stad.

"Dat was een leuke film!" zeg ik vrolijk als de film is afgelopen. "Ja ja." mompelt Micheal. "Ik wil nog zoon bescheiden kusje?" vraag hij dan zielig en hij kijkt me met puppy ogen en een pruillip aan. Het hele gezicht is lachwekkend en ik schiet dan ook in de lach. "Wat, ik zie er toch niet uit als een clown?" Vraagt Micheal onschuldig. "Nee." lach ik, "Maar wel als een mislukte puppy." ik begin nog harder te lachen. "Nou zeg." hij draait zijn hoofd weg. Ik stop meteen met lachen, bang dat ik hem gekwetst heb. "Micheal sorry," Zeg ik bezorgt en ik leg mijn hand op zijn schouder. We staan nog steeds in de bioscoop zaal, en de zaal is bijna helemaal leeg. "Boe!" roep hij dan ineens hard en hij draait zich om. "Ik schrok niet!" roep ik overdreven. "Oh hoor!" roept Micheal overdreven terug. Snel geef ik hem een kusje op zijn lippen. Op dit ene kusje na heb ik hem vandaag alleen in de trein een kusje gegeven en voor de rest nog helemaal niet. "He, ik ben morgen jarig!" bedenk ik me ineens vrolijk, ik had daar helemaal nog niet aan gedacht, de tijd gaat zo snel de afgelopen weken. "Iknow!" roept Micheal geheimzinnig. "Oho Jij bent iets van plan!" Gil ik. "Keeth, zullen we eerst de bioscoop uit gaan?" probeert Micheal in een poging onder de vraag uit te komen. "Dit gaat je niet lukken!" roep ik naar hem "Wat niet?" vraag hij zogenaamd onschuldig. "Mijn vraag niet te onwijken." grinnik ik. "Ohjawel!" roept Micheal en hij tilt me op en gooit me over zijn schouder heen. "Micheal!" Gil ik en ik sla hem op zijn kont. "Euh." zegt hij zogenaamt verontwaardigt. Ik spartel met mijn benen in de hoop dat hij mij neer zet op de grond. "Rustig, dalijk laat ik je vallen." Ik schrik en ik lig meteen stil. Micheal loopt de trap af met mij nog steeds over zijn schouder hangen, ik vind het best eng want de trapen zijn hoog en stijl. Buiten aangekomen zet hij mij weer neer op de grond en ik voel me opgelucht dat ik met mijn beide benen weer veilig op de grond sta. "Micheal?" vraag ik zo lief mogelijk. Op het moment dat hij wil antwoorden druk ik mijn lippen op de zijnen. Hij kust me terug, ruig en toch heel teder tegelijk. Zijn tong gaat zachtjes over mijn lippen heen en hij vraagt hiermee toestemming, die ik hem geef. Voorzichtig verkent hij mijn mond en soms trekt hij zich even terug we kussen dan even en vervolgens vraagt hij dan weer toestemming.

"Hey was het leuk?" vraagt Jesse zodra ik thuis kom. "Ja zeker!" zeggen Micheal en ik in koor en we schieten in de lach. "Wat hebben jullie gedaan?" Vraagt Jesse weer nieuwschierig. "Ik vertel het morgen wel, is dat goed?" vraag ik, ik ben ontzettend moe, niet dat het zo laat is 10 uur pas, maar ik vond het best wel inspannend zo met Micheal. "Ik wil het graag weten?" Zegt Jesse op zijn schattigste toon zodat ik het wel moet zeggen. "oh, niks bijzonders...." Zeg ik onverschillig en ik wijf met mijn hand. "Nou..." Zegt Micheal beledigt en hij kijkt naar de grond. "Grapje!!" roep ik. "We zijn even in de stad geweest, maar er was niks leuks, alleen lekkere snoepjes. Daarna hebben we ergens wat gegeten en toen zijn we naar de bioscoop geweest. Het was echt super, maar ik ben nu wel moe hoor!" rattel ik. "Ja ik ook." Zegt Micheal. "Blijf je slapen?" Vraag ik spontaan aan Micheal. "Eeuhm is dat wel zo goed idee?" vraagt hij en hij kijkt Jesse smekend aan. "Ja waarom niet Micheal?" vraagt Jesse. Een opluchting glijd over het gezicht van Micheal. "Maar je slaapt wel in mijn kamer!" Zegt Jesse streng en hij kijkt van mij Naar Micheal. "Is goed hoor," Zegt Micheal goedkeurend. Ik voel me wel een beetje teleurgestelt. "Maar ik moet nog wel even spullen thuis halen." "Ja dat kan toch?" zegt Jesse niet snappend wat hij bedoelt. "Nou ik ga alvast slapen." gaap ik en ik loop naar boven.

Ik word in het donker wakker en ik kijk op mijn wekker. Het is 2:15 en ik voel me ontzettend moe. Ik draai me om en ik probeer in slaap te komen, maar dat lukt niet. Een half uur later besluit ik uit mijn bed te gaan. Ik loop naar benden naar de kamer van Jesse. Ik zie Jesse in bed liggen en Micheal op een matrasje op de grond. Ik wil me beheersen maar het lukt me niet. "Micheal?" fluister ik zachtjes. "Micheal?" fluister ik nog een keer en duw tegen zijn schouders aan. "huh, wat is er?" vraag hij een beetje slaap dronken. "Ik kan niet slapen, mag ik bij jouw liggen?" vraag ik. "Waarom ook niet?" zegt Micheal. Ik kruip dicht tegen hem aan. Binnen een paar minuten ben ik in dromenland.

"WAT THE FACK IS THIS?" hoor ik Jesse schreeuwen. Ik schrik wakker en ik besef me dat ik in de armen van Micheal lig.