Warning+++++(zawgyi)
"လူႀကီး"
"အင္း ကေလး"
"လူႀကီး"
"အင္းလို႔"
"လူႀကီး ဒီဘက္လွည့္ၾကည့္ဆို"
"အင္း..ကေလး.. ဘယ္လိုဝတ္ထားတာတုန္း!"
အေပၚဂ်ိဳင္းျပတ္ ေအာက္ ကေပါင္တိုနဲ႔ ဒီေဆာင္းရာသီမွာ😑
"ဟီး ခ်စ္စရာေလးမလား"
"လံုလံုျခံဳျခံဳ သြားဝတ္ခ်ည္ ဒီေလာက္ေအးေနတာကို"
"မေအးပါဘူး"
"မဝတ္ရင္ အခန္းထဲလာမအိပ္နဲ႔"
"အိပ္ဘူး အျပင္မွာအိပ္မွာ"
"ဘာ."
"သူငယ္ခ်င္းနဲ႔သြားအိပ္မို႔"
"ဘယ္လို..ရတယ္ေလ ထြက္ပီရင္ ဒီကိုလာပီး ေျခေတာင္မခ်နဲ႔."
"ေဟး လူႀကီး စိတ္ေကာက္တာလား"
"....."
"လူႀကီးေရ"
"...."
ပြစိပြစိနဲ႔ အဖိုးႀကီး စိတ္ကလည္းေကာက္ေသးတယ္
တရက္ေလးဘဲ ထြက္အိပ္မွာကို..တိပု လာမေခ်ာ့ဘူး
"သြားၿပီေနာ္ လူႀကီး"
ဒုန္း...ဒုန္း..ဒုန္း
* ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႔ေလၽွာက္လာတဲ့အသံပါေနာ္*
"အ့..လူႀကီး"
"မသြားရဘူးလို႔ေျပာပီးပီေလ လိုက္ခဲ့"
"လူႀကီး.အ့..ေျဖးေျဖးဆြဲနာတယ္
...
လူႀကီး .နာေနပီ..လို႔..
ဘာလို႔အက်ႌဆြဲခၽြတ္ေနတာလဲ"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေန!"
"မေနဘူး.မေနဘူး."
"ရတယ္"
လူႀကီးက သူ႔ရဲ႕ခါးပတ္တခုယူလာပီး လက္တစ္ဖက္ကိုယူပီး ကုတင္တိုင္မွာခ်ည္လိုက္တယ္
"အ့..နာတယ္ဆိုေန"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မေနရင္ပိုနာမယ္"
ခနေနေတာ့ အက်ႌေတြထားတဲ့အခန္းက ေန ထြက္လာပီး ကၽြန္ေတာ့ေျခေထာက္နားဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ပီး ေဘာင္းဘီအထူေလးထပ္စြတ္ေပးပီး ခါးပတ္ျပန္ျဖဳတ္ပီး အက်ႌလက္ရွည္တစ္ထည္ဝတ္ေပးပီး
YOU ARE READING
က်ေနာ္နဲ႔ လူႀကီး/ကျနော်နှင့်လူကြီး
Historia CortaZawgyi / Unicode Just Memory? Fiction **NO RATE M**
