Give You What You Like
Warning: SPG
___________
I know how hectic his schedule but I insisted his presence and glad he did come dahil ngayong araw lang talaga ako nakapagpaalam and although I am supposed to be in our faculty meeting ay nakapagpaalam ako na emergency daw kuno. Well, anyway, ang sabi ng sekretarya niya ay nasa kalagitnaan daw ito ng meeting. If ever na hindi sumipot ang lalaking ito ay baka tinuloy ko na lang ang second option ko: lalayo ako na walang closure sa aming dalawa.
Puno ng katahimikan ang buong opisina ni Emran. Sinulyapan ko siya and he seems like waiting for what I have to say. Prente lamang siyang nakaupo sa pang-isahang couch at walang kahit na anong emosyon ang mababakasan sa kaniyang mukha. Hindi naman siya mukhang galit dahil inistorbo ko ang meeting niya taliwas sa inaasahan ko. Well, I don’t know.
Huminga naman akong malalim at nilakasan ang loob kong sabihin ang gusto ko.
“Let’s end this—“
“No.” he responded without hesitation. Napatingin ako kay Emran. He does not seem bluffing with his actions. And this Emran would not kid around with girls, anymore. I secretly sighed at the thought.
“And why is that?!” hindi ko makapaniwalang tanong. I am expecting him to accept the closure!
“You are now mine, Cheiva Kirsten Fortez. We are not ending this relationship and you are definitely not escaping from me. Got that?” he said with his authoritative voice. Damn it!
Ano raw? Bakit naman naging ganito?
“Emran?! Iyong mga nauna nga sa’kin, hinayaan mo lang na umalis!”
“No.” malutong akong napamura sa loob-loob ko. Just fuckin’ shit!
“Yes, we’re ending this! Bahala ka sa buhay mo! Hinding-hindi na ako magpapakita sa’yo, Ulol!” ugh! Nawawala talaga ang poise ko pagdating sa lalaking ito!
Padabog akong tumayo mula sa couch na kinauupuan. Hindi naman umimik at nanatiling nakaupo lang si Emran kaya nakahinga ako nang maayos na makakalabas ng opisina pero akala ko lang pala iyon dahil nang pinihit ko na ang siradura ng pinto ay hindi man lang iyon nagbukas. Shit, nakalock!
“I told you I am not letting you to escape, didn’t I? You are not going out of this office, Chiki.” kalma niyang ani. Napahinga ako nang malalim sa pagpupuyos ng galit. Damn it! True to his word he is. I was caught off guard. Bakit nga ba umasa akong wala siyang gagawin kanina?! As if he’s letting me go!
Lumingon ako sa kaniya at nakita siya sa aktong nakahubad na ang coat. Pinatong niya ang coat sa inupuang couch kanina at sunod naman niyang niluwangan ang kaniyang necktie.
Napalunok ako. I am feeling bad about his actions. H-Hindi naman niya siguro balak na pilitin ako at ditto mismo sa kaniyang opisina?
He smirked while unbuttoning his white polo. What the heck?!
Am I right on my thought?! Oh, no!
“E-Emran…”
“You’re as hardheaded and stubborn as ever, Chiki. I should have branded and marked you since day one, my Kirsten.” kiniabutan ako sa pangalang ginamit niya. A-Ano? Ano raw? My Kirsten?!
“What are you saying? Nakadrugs ka ba?!” Nanlalaki kong matang tanong but he just smirked habang papalapit na sa akin at ngayon nga ay topless na! Shit lang!
I gulped upon seeing the view in front of me. I am really not giving in! I know he is seducing me!
“Installig a high technology security lock wasn’t a bad idea after all.” napasinghap ako nang iwinagayway niya ang isang maliit na bagay na tingin ko ay mini remote para sa lock ng pinto. May pinindot pa itong isang buton. Nakarinig ako nang mahinang beep at napansin ko na lamang na medyo umitim ang kulay ng glass wall ng kaniyang opisina. Kung transparent ito kanina ay tinted na ito ngayon pero malinaw ko pa ring nakikita ang nasa labas.
BINABASA MO ANG
Give You What You Like
Ficción General"Hindi na mauulit 'yon." Matigas kong sabi. Anong inaakala ng lalaking 'to, na ibibigay ko na lang basta ang sarili ko? Well, sorry. Tapos na akong pangarapin siya. Pagod na akong ma-take for granted. - Cheiva Kirsten "Chiki" Fortez "You think you c...
