Het laatste jaar op Ilvermorny is aangebroken voor Amelia, maar dat ging niet zoals verwacht. Haar broer weet alles over hoop te gooien als hij zich voegt bij een nieuwe beweging genaamd de dooddoeners. Leugens, onwetendheid en angst vullen haar laa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Een oude vrouw liep met mij mee naar boven en ze liet mijn kamer zien.
'Kijk eens schat, hier slaap jij' zei ze met een glimlach en ik knikte alleen enkel.
Ik liep de kleine kamer binnen, het enige wat er stond was een bed, een kast en een bureau. Ik gooide mijn hutkoffer neer en ik ging snikkend op mijn bed zitten.
Ik snapte er niks van. Waarom moest ik nou zo nodig naar Engeland vertrekken? En wat heeft Silas gedaan? Ik maakte me wel zorgen over, want mijn ouders waren nooit echt bezorgd, en dat waren ze nu wel echt heel erg.
Ik wreef mijn tranen van mijn wangen af en ik ging op mijn knieën zitten en haalde mijn trui van Ivermorny uit mijn hutkoffer die ik daarna aan trok. Morgen zou ik naar Hogwarts moeten, een andere tovenaars school.
Ik legde mijn hoofd neer op mijn bed en sloot mijn ogen. Niet lang daarna viel ik in slaap.
De volgende ochtend werd ik al vroeg verwacht op het station in London. De oude vrouw van het weeshuis zette mij daar af en ik keek op mijn kaartje.
Perron 9 3/4.
'9 3/4?' Zei ik dit keer hard op.
En ik keek naar boven. Ik stond precies tussen perron 8 en 9 maar nergens was er een perron 9 3/4 ter herkennen. 'Waar moet ik naar toe?' Vroeg ik mezelf af en ik ging zuchtend tegen de muur zitten tussen perron 8 en 9.
Tot mijn schrik verdween de muur toen ik er met mijn rug tegen aan kwam, en ik viel naar achteren door de muur heen.
Met ongeloof ging ik staan en ik keek naar het bordje boven het perron waar groot de cijfers 9 3/4 stonden.
Opgelucht schudde ik mijn hoofd en ik keek weer terug naar de muur waar ik net zojuist door heen was gegaan. Ik rende zo snel mogelijk de trein in en ik ging in een lege coupe zitten, alle coupes waren leeg trouwens.. want wie begon er nou 3 weken na het begin van een schooljaar aan school? Ik dus.
Na een best wel lange treinreis kwamen we aan bij een grote kasteel achtige school, wat totaal niet op Ilvermorny leek.
Ik stapte de trein uit met mijn hutkoffer en ik keek om mij heen, wachtend op een professor die mij de weg zou weizen.
'Jij bent mevrouw Hayes?' Hoorde ik plots een stem zeggen en ik draaide me om. Achter mij stond een man die wel drie meter groot was, met een lange donkere baard. Van de schrik deinsde ik iets naar achteren en de man begon te lachen.
'Niet schrikken, ik ben Hagrid'
'Amelia' zie ik toen terwijl ik hem nog steeds met open ogen aan keek.
'Hebben ze geen reuzen in Amerika?' Vroeg die lachend en ik schudde mijn hoofd. 'Loop maar met mij mee' zei hij toen en ik pakte mijn hutkoffer en ik liep achter Hagrid aan die met een rustig tempo voor mij uit liep, waardoor ik nog niet niet moest rennen.
Na een tijdje liepen we de school binnen en ik keek mijn ogen uit. Ilvermorny was heel erg nieuw en modern terwijl Hogwarts eruitzag al een oud kasteel, het was heel mooi.
We liepen uiteindelijk een kamer binnen waar een stuk of 5 professors al stonden, eentje had een hele lange grijze baard, bijna tot aan de grond.
'Goedendag, Amelia, ik ben schoolhoofd Dumbledore' zei de man met de lange grijze baard en ik glimlachte. 'Goedendag' zei ik zacht.
'Ik snap dat na al de gebeurtenissen je nog helemaal niet in staat bent om aan school te denken, dus je moet zelf maar even kijken samen met je afdelingshoofd hoe je het wil doen met je lessen' zei hij toen en ik keek hem verbaasd aan.
Wat wist hij? Of dacht hij zoals de rest ook dat mijn ouders waren omgekomen in een auto-ongeluk, en dat ik nu naar Hogwarts was gekomen omdat Ikvermorny me teveel aan hun deed denken? Blijft een raar verhaal om die telkens te vertellen, omdat hij dus helemaal niet waar was.
Ik knikte enkel en een andere vrouwelijke professor wees naar een gewaand met een rokje, blouse en een trui.
'Dit is je nieuwe schoolkleding, maar eerst het belangrijkste in welk huis kom je?' En ze wees naar een hoge tovenaars hoed die op een klein bruin krukje stond.
'In welk huis zat je op Ilvermorny?' Vroeg Dumbledore toen.
'Thunderbird' zei ik enkel terwijl ik naar de kruk liep en ik ging erop zitten. Langzaam voelde ik hoe de tovenaars hoed op mijn hoofd werd gezet.
'Aahh kijk eens wat we hier hebben' zei hij toen en ik schrok eventjes. 'Ja ik praat' zei hij daarna alsof hij mijn gedachtes kon lezen. 'Je bent heel wijs dat merk ik nu al, goede cijfers.. Ravenclaw misschien? Maar ik zie ook een wilskracht dat alleen Slytherins hebben.. lastig lastig...
