Het laatste jaar op Ilvermorny is aangebroken voor Amelia, maar dat ging niet zoals verwacht. Haar broer weet alles over hoop te gooien als hij zich voegt bij een nieuwe beweging genaamd de dooddoeners. Leugens, onwetendheid en angst vullen haar laa...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik liep de kleedkamer uit en ik keek naar mijn rode Quidditch wedstrijd outfit, langzaam liep ik het veld op en ik zuchtte.
'Weet je zeker dat ze al eerder op een bezem heeft gevlogen?' Hoorde ik een professor zeggen en James knikte uitbundig.
Ik keek Sirius eventjes aan die even bemoedigend naar me glimlachte.
'Het komt wel goed' zei hij terwijl hij zijn hand op mijn schouder legde.
'Vast wel' zei ik enkel en ik stapte op mijn bezem.
Toen ik het fluitje van de scheidsrechter hoorde zette ik mezelf af van de grond en begon ik te vliegen, even durfde ik mijn ogen niet meer open te doen en ik begon te trillen, was dit wel een goed idee? Maar toen ik plotseling de wind weer in mijn haren voelde opende ik mijn ogen.
Het vliegen was ik gelukkig niet verleerd en ik vloog behendig alle kanten op en ik begon te glimlachen, ja dit was wel een goed idee.
Ookal was ik elke seconde bang dat ik zou vallen en ik bleef daarom ook op een normale hoogte.
Was ik blij dat ik weer op een bezemsteel zat. De slurk werd in het spel gegooid en ik vloog er met een rap tempo meteen naar toe en ik pakte hem op.
Ik zag James in mijn ooghoeken vliegen en ik gooide hem behendig naar hem toe en hij ving hem gelukkig ook op.
Daarna vloog ik meteen naar voren ik ontweek even snel een beuker die mijn kant op kwam en ik zag dat James de slurk weer mijn kant op gooide, toen ik hem had gevangen gooide ik de slurk meteen naar het doel waar die perfect door heen ging.
'DE EERSTE 10 PUNTEN ZIJN BINNEN VOOR GRYFFINDOR EN HET DOELPUNT IS GEMAAKT DOOR AMELIA HAYES' de stem galmde door het hele veld heen en er verscheen een glimlach op mijn gezicht, ik had dit zo erg gemist.
En zo ging het de hele wedstrijd door, Gryffindor scoorde de ene na de andere punt. Plotseling werd er afgefloten omdat onze zoeken ook nog eens de snaai had gepakt, blij gooide ik mijn armen in de lucht.
We hadden gewonnen! Ik zette mijn bezem aan de grond en meteen vloog James mij om mijn nek
'je was geweldig! Bij deze heb je een vaste plek in het Gryffindor Quidditch team!' Riep hij terwijl iemand er plotseling op mijn rug sprong waardoor ik door mijn benen zakje. Sirius lag lachend naast mij.
'We hebben gewoon gewonnen! Van die stomme Slytherins' riep hij blij en ik begon te lachen. Remus, Peter en Lily waren ondertussen al naar ons toe gerend.
'Je was echt geweldig, Amelia' zei Remus lachend terwijl hij zijn hand naar mij uit stak en ik twijfelde eventjes voordat ik hem aanpakte, het zelfde gevoel dat al mijn magie uit mij gezogen werd kwam weer en meteen liet ik zijn hand weer los.
'Dankje'
'kom dan gaan we het vieren!' Riep Sirius die nu bij James achter op de rug sprong die ook bijna door zijn benen zakte.
'Jemig, Sirius je bent zwaar' hoorde je hem zeggen en ik begon te lachen
'helemaal niet!' Riep Sirius terug en ik schudde met mijn hoofd.
'Die sporen echt niet'
'Nee, dat klopt' zei Remus toen lachend en ik keek hem aan.
'Ik heb het gewoon gedaan! Ik heb gevlogen op een bezem!' Riep ik blij en ik begon te springen.
'Ik ben heel trots op je' zei hij toen lachend en hij ging voor mij staan.
'Nou wil je nu op mijn rug?' Zei hij en ik twijfelde eventjes maar knikte toen en ik sprong op zijn rug en hij begon ook te rennen naar Lily toe die iets voor ons uit liep.
Overal waar mijn lichaam die van hem aanraakte begon het te tintelen en dat was zeker niet alleen omdat ik hem leuk vond, iets klopte niet.
Net voordat we bij haar aankwamen viel ik achterover op het veld en Remus draaide zich meteen om
'ben je oke?' Ik kon gewoon geen antwoord meer geven, zo hard was ik aan het lachen, zuchtend pakte ik uiteindelijk Remus zijn hand weer vast en hij trok mij naar boven, wat ervoor zorgde dat ik net iets te hard naar boven ging en ik kwam daardoor heel dicht bij hem te staan.
Ik was best wel klein en ik moest naar boven kijken om zijn ogen te zien, meteen stopte de wereld om me heen eventjes maar niet lang daarna stapte hij naar achteren en hij gaf me een zwak glimlachje.
'Kom anders zijn alle hapjes al op, door Sirius' zei hij toen en ik knikte.
We kwamen de leerlingen kamer binnen lopen en iedereen begon te joelen en klappen en plots kwam er een jongen naar mij toe lopen die ik herkende als een van de drijvers
'zou je bij ons in het team willen?' Vroeg hij toen en iedereen was helemaal stil.
'Tuurlijk!' Antwoordde ik blij terug en iedereen begon te klappen.
