Ik opende het boek dat voor mij lag en ik keek Remus aan.
Hij keek aandachtig naar zijn niet te lezen notities, er vormde een frons op zijn voorhoofd toen hij zijn eigen aantekeningen probeerde te ontcijferen, ik moest glimlachen hij zag er zo schattig uit.
'Snap jij hier nou iets van' zei ik om de stilte te verbreken en hij glimlachte
'het is niet heel lastig, kijk' en hij wees een aantal dingen aan en begon alles uit te leggen.
'Hayes' hoorde ik toen en ik draaide me om, achter mij stond professor Mcgonagol en ze overhandigde een witte envelop met mijn naam erop.
'Er is post voor je' zei ze met een glimlach en ik keek haar verbaasd aan, meestal werden al mijn brieven gebracht door mijn kleine witte uil en niet door een professor.
Verward keek ik haar aan en ik pakte de envelop aan en ik draaide me weer om.
'Van wie is die?' Vroeg Remus nieuwsgierig en ik haalde mijn schouders op.
Ik dacht meteen aan mijn ouders, dat hij daarom niet via mijn uil was gekomen.
'Ik moet gaan' stamelde ik en ik stopte al mijn boeken in mijn tas en ik verliet de bibliotheek. Daarbuiten ging ik op een bankje zitten en ik keek om me heen, er was niemand. Langzaam opende ik de envelop en ik haalde de brief eruit.
Beste Amelia,
Verbrand deze brief meteen nadat je hem helemaal hebt gelezenStond er meteen bovenaan, wat betekende dat hij waarschijnlijk echt van mijn ouders was.
Sorry dat we je zonder enige informatie moesten achterlaten in dat wezenhuis, we hopen dat je het leuk hebt op Hogwarts. We konden de brief niet aan Lia je uil geven omdat die te veel opvalt. Het ministerie onderschept tegenwoordig alle uilen. Silas heeft een verkeerde keuze gemaakt en staat dan nu ook aan de verkeerde kant, we doen er alles aan om hem weer veilig thuis te brengen maar eerst moeten we hem en zijn pack zoeken. Wat nog een hele opgave blijkt te zijn, ze veranderen telkens hun locatie. Waarschijnlijk gebruikt Silas veel donkere magie, dus deze periode gaat zwaar voor je worden. Zodra wij hem vinden zorgen wij ook dat hij die vloek die hij op jou heeft gelegd ongedaan maakt. Maak je geen zorgen. We hopen we je snel weer kunnen zien.
Liefs je oudersIk slikte eventjes bij de zin dat Silas aan de verkeerde kant was gaan staan, tegenwoordig was iedereen bang voor een oorlog en mensen waren een kant aan het kiezen.
De goede of de kant van je-weet-wel-wie.. en ik hoopte echt diep in mijn hart dat Silas niet die kant heeft gekozen.
Ik slikte eventjes en ik stopte de brief meteen weer terug in de envelop en die stopte ik in mijn mouw zodat niemand hem zou zien.
Ik liep rechtstreeks door naar mijn leerlingenkamer die gelukkig nog helemaal uitgestorven was omdat iedereen de training aan het bekijken was van Gryffindor en Slytherin.
Ik haalde de envelop uit mijn mouw en ik keek er even naar maar gooide hem daarna meteen in het vuur.
En ik zag hoe het papiertje verdween in de vlammen.
'Gaat het?' Zei Remus toen plotseling en ik schrok zo erg dag ik naar achteren viel.
'Oh, sorry ik wilde je niet laten schrikken' zei hij en ik lachte.
'Ja het gaat prima' zei ik toen en ik kwam naast hem op de bank zitten.
'Van wie was die brief? Of'
'niemand' antwoordde ik meteen terug.
Het was botter dan ik verwacht had maar ik kon echt niet hebben dat mensen hier vragen over gingen stellen..
vragen die ik niet mag of wist te beantwoorden.
'Oke we gaan een spelletje doen' zei hij toen waarschijnlijk om de awkward stilte iets te verbeteren die er nu tussen ons in hing, ik keek hem verbaasd aan.
'okeeee..'
'Ik zie wat jij niet ziet en het is rood'
'Tja dat word lastig want deze hele kamer is volledig rood!' Zei ik terwijl ik een kussen tegen zijn hoofd aan gooide.
'Hee!' Riep hij en hij pakte de kussen op en sloeg hem tegen mij aan.
'Oohh, dat heb je niet gedaan!' Riep ik en ik pakte een andere kussen en ik ging staan en sloeg hem tegen zijn schouder aan.
Meteen ging hij ook staan en hij kwam achter mij aan rennen met een andere kussen.
'Neee' riep ik lachend terwijl ik een rondje liep rondom de bank.
Remus gooide lachend een kussen mijn kant op en ik kon nog net wegduiken en ik rende lachend verder totdat ik volop tegen iemand aan rende ik ik viel hard op de grond.
'Hee Sirius' stamelde ik lachend terwijl ik pijnlijk over mijn hoofd heen wreef.
'Ben je nou voor mij gevallen, Amelia?' Vroeg hij lachend terwijl ik opstond.
'Mocht je willen' zei ik met een glimlach en ik liep weer terug naar de bank.
'Gaat het?' Vroeg Remus lachend terwijl hij over mijn achterhoofd heen ging met zijn hand.
'Helemaal prima' zei ik met een glimlach en ik keek hem recht in zijn groene ogen aan.
'He, wil iemand wat pizza?' Zei Sirius terwijl hij tussen ons in kwam zitten en bracht een pizza stuk naar mijn gezicht.
'Nee, dankje' zei ik en Sirius keek me verbaasd aan.
'Wie zegt er nou weer nee tegen pizza..'
'Sirius hoe kom je eigenlijk aan de pizza?' Vroeg Remus toen en met een mond vol mompelde hij bijna niet te verstaan het woord keuken.
'Waar is James?' Vroeg ik en Sirius haalde zijn schouders op
'die ben ik kwijt geraakt onderweg'
'Oh je bent echt een verloren puppy' zei ik lachend terwijl ik tegen zijn schouder aan sloeg.
'Ik ga maar naar mijn kamer, wat morgen word waarschijnlijk een drukke dag'
'Morgen gaan we Slytherin verslaan!' Riep Sirius die op de bank sprong en daardoor ook zijn pizza op de grond liet vallen.
'Mijn pizza...' zei hij daarna met een sip gezicht en ik schudde lachend mijn hoofd.
'Slaaplekker Amelia' zei Remus toen en ik glimlachte, Remus liep naar mij toe en legde zijn hand op die van mij. Meteen voelde ik al mijn kracht uit mijn lichaam vloeien en ik hapte naar adem en haalde meteen mijn hand uit die van Remus.
'Slaaplekker' stamelde ik en ik draaide me om en rende naar boven. Ik plofte neer op mijn bed en schudde met mijn hoofd.
Wat was dat?
JE LEEST
Will you still be there ? ||Remus Lupin
FanfictionHet laatste jaar op Ilvermorny is aangebroken voor Amelia, maar dat ging niet zoals verwacht. Haar broer weet alles over hoop te gooien als hij zich voegt bij een nieuwe beweging genaamd de dooddoeners. Leugens, onwetendheid en angst vullen haar laa...