Yeni Kurguma Hoş Geldiniz! Hayde vira Bismillah!
Böyle başlamışım bozmayayım dedim. Düzenliyoree♥️
23 Şubat 2019
——-
Gözlerimi Asiye ablamın cıvıl cıvıl sesiyle açtım. Gülümseyerek kalkıp odadan çıktım.
"Günaydun Nefesum."
"Günaydın ablam." Diyerek sarıldım ve yanağından öptüm.
"Hayde in aşağıya harika haberlerum var."
"Aa neymiş?"
"Hazırlan gel kuzum." Gülümsedim ve kafamı salladım ve odama girip hazırlandım. Hazırlanınca aşağıya indim ve Saniye anneyi öptüm.
"Günaydın Saniye sultan!"
"Günaydun kızım."
"Günaydın yenge."
"Lan! Yenge demese bana!" Diyerek Fatihin kafasına vurdum.
"Tamam tamam" kahkaha atarak yerime oturdum ve yemeğe başladım.
"Nefes Tahir geliyi kuzum."
Boğazım düğümlenmişti. Işıldayan gözlerle Asiye ablaya baktım.
"N-ne?! Gerçekten mi? Asiye abla ciddi misin?"
"Evet kuzum. Ama.."
"Ama ne ama?"
"Uşağıylan geliyi" çocuğu mu vardı?
"A-anlamadım."
"Yiğitmiş adı 6 yaşında."
"Evlenmiş mi?"
"Hayır. Ondan duyman daha iyi bazım."
Usulca kafamı salladım. Kalbim kırıktı fazlası ile.
Şimdi siz soruyorsunuz Tahir kim? Nerden tanışıyorsunuz diye. Tahir benim her şeyim. Kardeşim, Arkadaşım, belkide aşkım... 7 yaşında babasıyla gitti. Ailesine karşı hep nefretle büyüdü. Babası yüzünden. Gerçekleri öğrenmiş olacakki geri dönüyor. Çocuğuyla...
"Size afiyet olsun ben-" kapının çalmasıyla herkes kapıya baktı.
"Ben bakarım." Dedim ve gidip kapıyı açtım.
"Buyrun? T-tahir?" Yutkundu.
"S,sen Nefessin."
Dolu gözlerle gülümsedim ve kocaman sarıldım ona.
"Canımıniçisin ama sen, sen ölmüştün hani?"
"Ne? Tahir neyden bahsetiyorsun? Ölme falan yok."
"İçeriye geçelim mi?" Usulca kafamı salladım. İçeriye geçerken birisi tişörtümden çekiştirdi beni, Tahirin oğlu.
"Biz tanışmadık. Yiğit ben." Dedi bilmiş tavırlarıyla. Gülümsedim ve yere çöküp boylarımızı eşitledim.
"Bende Nefes bebeğim. Çok memnun oldum."
"Bende." Dedi ve gülümsedi.
Beraber içeriye geçmiştik. Herkes Tahire sarıldı. Tahir yine çok soğuk davrandı.
Bu arada çok değişmişti, çok, çok yakışıklıydı.
"Yengem anlat hayde."
"Babam bana, Nefesin öldüğünü söyledi. Annemin, annemin babama ihanet ettiğini söyledi. Kandırdı işte beni. Bende salak gibi kandım."
Bu böyle olamazdı, daha farklı bir şey vardı. Elimi koluna koydum.
"Kendini suçlama, ben olsam bende inanırdım." Dedim ve gülümsedim.
"Baba, Nefes abla senin neyin?"
"Bebekliğimden beri çok yakın arkadaşım oğlum"
nisabeys o1zeybek su_prensesi_ pageofirem NilyaBendis RabiaAstepe alanurastepe senaxuta
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işığı | NefTah düzenleniyor
FanficŞimdi dolunay zamanı! Şimdi hepimiz için yüzleşme zamanı! - 7 yaşındayken geldi ayrılık bize. 18 yaşında bir hata yaptım. En güzel hatam oğlum geldi. O kadın umrumda değildi, hala daha değil! Nerden tahmin edebilirdim ki Nefesimin yıllar sonra geli...
