'သူ'---ျဖစ္​ခဲ့လ်ွင္​

..'သူ'..ျဖစ္​ခဲ့လ်ွင္​ (အပိုင္​း ၁၂)

​ေအးခ်မ္​းသာယာလွတဲ့ အမိက​ေလာ ​ေျမႀကီးရဲ႕အနံ့အသက္​​ေတြကို ရလိုက္​​ေတာ့ ႏြန္​းစိတ္​ညစ္​စရာ​ေတြကို ​ေမ့​ေတာင္​​ေမ့ခ်င္​လာသည္​။ ဟိုး..​ေ႐ွ႕​ေလးမွာ ျမင္​​ေနရတဲ့ ရြာက​ေလးက သူ႔ရဲ႕​ေမြးရပ္​ရြာ​ေလး​ေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ​ေမြးရပ္​ရြ​ာေလး​ေပါ့။ အဲ့ရြာက​ေလးမွာ သူသိပ္​ခ်စ္​ရတဲ့ သူ႔​ေမ​ေမ ရိွ​ေသးတယ္​​ေလ။ သူ႔အ​ေဖက​ေတာ့ သူ​ေတာင္​မျမင္​ဘူးလိုက္​ဘူး။ ရြာ​ေလးနား​ေရာက္​​ေတာ့ ႏြန္​း​ေျခလွမ္​း​ေတြ က ပိုမိုသြက္​လက္​လာသလိုပင္​  ။

'နန္​းအြန္​ရြာ´

ႏြန္​းရဲ႕ ရြာက​ေလး။

'​ေမ​ေမ့...´

ႏြန္​းက အိမ္​ထဲ​ေတာင္​မ​ေရာက္​​ေသးဘူး အိမ္​အျပင္​က​ေန သူ႔အ​ေမကို အသံ​ေပး​ေန​ေတာ့သည္​။

'​ေမ​ေမ့ ..သား.ႏြန္​း​ေလး ျပန္​လာၿပီ။´

ႏြန္​းအသံဆံုး​ေတာ့ အိမ္​ထဲက​ေန အသက္​ ၄၀ ​ေလာက္​ရိွတဲ့ မိန္​းမႀကီးတစ္​​ေယာက္​က အ​ေျပးထြက္​လာ​ေတာ့သည္​။

'သား..သား.ႏြန္​း​ေလး.လား  ..အမ​ေလး..သားရယ္​ ..​ေမ​ေမ့ဆီျပန္​လာတာလား..ဝမ္​းသာလိုက္​တာ သားရယ္​။ ´

ႏြန္​းအ​ေမက ႏြန္​းကို​ေတြ႔​ေတာ့ ဝမ္​းသာအားရ ​ေပြ႔ဖက္​​ေန႐ွာသည္​။ သူလည္​း သူ႔သား​ေလးကို လြမ္​း႐ွာမွာ​ေပါ့။.ဆယ္​တုန္​း​ေျဖၿပီးတုန္​းက ႏြန္​းျပန္​လာကတည္​းက သူမက သူ႔သားကို ျပန္​မလႊတ္​ခ်င္​​ေတာ့တာ ။ ႏြန္​းက ​ေက်ာင္​းကိစၥ​ေတြ ရိွ​ေသးတာကတစ္​​ေၾကာင္​း ၊ သူ႔ကို​ေကြၽး​ေမြးထားတဲ့ ဦးမာန္​ဟိ​​န္​းတို႔မိသားစုကို ​ေက်းဇူးဆပ္​ႏိုင္​ဖို႔ရယ္​ တစ္​​ေၾကာင္​း​ေၾကာင္​့ အတင္​းျပန္​သြားရသည္​။

'သား​ေလး..ဒီတစ္​ခါ​ေမ​ေမ နဲ႔ပဲ ​ေန​ေတာ့​ေနာ္​ ။ ဘယ္​မွမသြားနဲ႔​ေတာ့။ ´

'ဟင္​..​ေမ​ေမ ကလည္​း ..ႏြန္​းမွ ​ေက်ာင္​းမၿပီး​ေသးတာ ခုက ႏွစ္​လ တင္​ နားတာ​ေမ​ေမ ရ ။ ၿပီးရင္​ ျပန္​သြားၿပီး ​ေက်ာင္​းတက္​ရဦးမွာ ။ မျပန္​လို႔ ဘယ္​ရမလဲ​ေမ​ေမကလည္​း။ ´