Troia the Queen

Act 7: Lost Boy

Act 7

"Man, that boy is good!" komento ng mga kabanda ni Colton nang maabutan ang performance ni Rin.

"Iyan ba yung pinalit kay Red? May talent ah. Di gaanong halatang tambay sa Japan!" tawa pa ng isa,

"I heard that guy's homeless, ni hindi nga daw nakatapos ng highschool?"

"Really? Ganun kahirap sa buhay? Paano kaya natutong magbasa ng ingles yun?" patuloy nilang usapan.

Di ko mapigilang hindi matawa ng pasarkastiko sa kanila. Naturingang mga anak ng mga kagalang-galang na tao, pero respeto sa kapwa hindi alam. Such a shame really!

Napatingin sakin si Sadie. She's biting her lip nervously at me, wanting me to hold up whatever it is I'm about to say.

Alright. I'll shut up.

"Colt. I'll go ahead, can't stand the stardom feels here eh." sarcastic parin ako,

"You still haven't heard us play, Miss. Dito ka muna." sabi ng isa nilang kasama, yung nagsabing tambay si Rin Japan.

"Oh no! That's okay. I don't want to ruin my eardrums today." I said, kitang kita ko ang pagsimangot ng mga kasama ni Colton at pati na rin ang pagkakalaglag ng panga ni Sadie.

And I don't fucking care. They're just a bunch of rich talentless kids who thought they're better than anyone. Kung ikukumpara sila kay Rin, wala silang binatbat dun.

I went to the mall before going home. Ross said that shopping is cathartic kaya iyon ang ginawa ko. Namili ako ng namili and do you know what I bought?

I bought my boys some clothes, shoes and other accessories for their instruments. And when I say boys, that means Rin is included. At mukhang karamihan sa binili ko ay para sa kanya.

What is wrong with you, Lysandra?

"Wow! Ang dami! Ibig sabihin ba nito tapos na ang cold war niyo, Lys?" tuwang tuwang sabi ni Thelo habang binubulat-lat ang mga paper bags.

"Anong cold war ang sinasabi mo? Tss."

Magulo si Hendricks at Thelo na naghahalungkat habang si Rin ay nakatingin lang mula sa kabilang sofa, umiinom ng beer.

"What's that? Nagshopping ka?"

Dumating na si Trojan, may dalang isang plate ng nachos at isang pack ng beer. Umupo ako sa single seater na sofa katapat ni Rin at inalis ang sapatos ko. Nakauniform parin ako dahil di ako umabot sa kwarto at naharang agad nila Thelo.

"Yup. Binilan kita ng shoes and other things." I shrugged,

Masayang nakigulo si Trojan sa dalawa. Maya-maya lang ay naghiwahiwalay na sila at naupo sa upuan. Natira doon ang para kay Rin.

At medyo marami yun.

"Ba't parang mas marami yung binili mo kay Rin?" pansin ni Thelo,

I act cool kahit na di ko alam ang sasabihin ko lalo na't nakatingin sakin si Rin, umiinom parin.

Why is he always drinking? Alcoholic much?

"He's the frontman. He needs to look fashionable and appealing all the time. Parang si Alex Gaskarth, di ba?" katwiran ko at saka nagmadaling umalis.

That was lame! LYS! LAME!

Bumaba ako ng kusina para maghalungkat ng pagkain. Ginutom ako sa shopping na ginawa ko, ang hirap din kasing tantyahin ang size ni Rin. Ang alam ko lang ay mas malaki ang paa niya kay Trojan.

"Hey." tinabihan ako ni Trojan sa kitchen counter, parehas kaming nakaupo sa ibabaw nun.

"Thank you sa shoes. And clothes." ngiti ng kapatid ko,