3 ay.. 3 ay geçmişti aradan. Üzerime iftira atılıp mektuplarımı görmenin ve beni ciddiye almamanın üzerinden.
"Olay unutulmuş ve suçsuz olduğum anlaşılmıştı. Fakat senin bana olan bakışların değişmiş anlam veremediğim bir şekilde bakıyordun. Bence, artık senden vazgeçmeye çalışmalıyım. "
"Sana artık mektup yazmayacağım. Günlüğümü senin için kullanacağım. Böyle daha güvenli. Günlüğümü okula getirmem ve evde yazarım".
"Derslere çalışmıyor, doğru düzgün yemek yiyemiyordum. Ama şuan kendimi zorluyorum. Sonuçta bir kişi için yaşayamam. Bunun farkına varmak beni rahatlatıyor. "
"Biliyor musun? . Ben tek çocukmuşum. Annem beni doğururken vefat etmiş. Babam ise beni büyük anneme emanet etmiş. Babama ne olduğunu bilmiyorum. Ama senin bir ailenin olduğunu ve mutlu olduğunu tahmin ediyorum.
Kendine iyi bak ..olur mu? "
Canlar
Bu kitabı mutsuz sonla bitirmek istiyordum.
Ama istek üzerine devam ediyoruz.
Bu arada üstteki tırnak içindekiler gunluge yazdığı kısa bölümler.
Evet finali şuan kafamda yaptım.
Mutlu mu mutsuz mu söyleyeceğim hihi. .::))
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SECRET LOVE 》NAMJİN 《
RomanceBütün masallar mutlu sonla bitmez miydi? Peki biz neden buna dahil olamadık? Yada en başından beri biz denilen bir şey yok muydu?
