"Sırama oturduğumda yerde senin kalemini gördüm. Düşündüm ve aklımda ampul yanmasına sebep oldum. Sınıfa yeni girdiğinden etrafa mal mal bakıyordun. Yaklaşıp kalemini uzattım. 'Dun ki kahve olayı için özür dilerim. Bu arada kalemin yere düşmüş.' Dedim. Ama senin tek yaptığın şey kalemi ortadan ikiye ayırıp yere atmak oldu. Gözlerimin dolması normal mi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SECRET LOVE 》NAMJİN 《
RomanceBütün masallar mutlu sonla bitmez miydi? Peki biz neden buna dahil olamadık? Yada en başından beri biz denilen bir şey yok muydu?
