İkinci sene... Didarla konuşmuyoruz. Tabii lise iki de olamadım tembelliğimden. Dokuzuncu sınıfı tekrar okumam emredildi :) Pazartesi günü açılan okul, çarşamba günü okula başlayan iki yıllıklar. En başından belliymiş bizim çekeceklerimiz. Çarşamba günü oldu, sınıflarımıza baktık, girdik ıktan ıktan. Amaaa benim sınıfa bir girişim var baba görmelisin yani :) Böyle hava görülmedi. Kısacık etek, siyah ince çorap, sarı botlar, deri ceket. Saçlar uzun tabii o zaman uçları da kırmızı. Tabii tam ergenlik zamanı ne bekliyorsunuz ki :)) En arkada boş bir yer buldum gidip oturdum ve böyle başladı o macera da. O sene çok eğlenmiştim. Hocaları sinir etmeler, okuldaki gıcık olduğum tüm kızları dövmeler falan. Dersin ortasında perdeleri tutuşturduğumu bilirim. Bir gün bir hocayla aramızda şöyle bir muhabbet geçmişti;
-Hocam biyoloji ne demek?
-Aslıcım derdi kaynatmayalım olur mu?
-Ya valla bilmiyorum hocam ne demek?
-Eve gidince araştır dersimi bölme.
-Öyle miiii tamaam yazdım bunu hocam (ayağa kalkıp camları açar, çöp kovasını yanına alıp çekirdek çitlemeye başlar)
-Aslı ne yapıyorsun kızım sinirleniyorum ama.
-Yaa onu yapma bunu yapma hoca sıkıldım ben.
-Yarın babanı çağırıyorsun okula.
-Neden babam?
-Tamam anneni çağır.
-Benim annem yok (yalan)
-Tamam o zaman abini ablanı falan çağır.
-Ben sokakta kalıyorum kimsem yok benim.(yalan)
-Aslı çık dışarı gözüm görmesin.
-Ha baştan desene şunu (sırıtarak çıkar)
Çok eğleniyordum. Lise sonlara kafa tuttuğumu bilirim. Her gün bir kilo makyaj yapıp gidiyordum okula, hocalar o kadar bıktı ki artık "lanet olsun geç yaa!" diyenini bile duydum :) O sene çok büyük kavgalar oldu. Burcu, Özge, Yağmur ve ben. Tuğba diye bir kızın evini bastık. 57 kilo, 1.65 boyumla ben çelik kapıyı devirdim tekmelerimle. İnanmadınız değil mi, okuldakiler de inanmadı. Taa ki kamera kayıtlarını görene kadar :) Sonra abisi çıktı bizi kovdu Tuğba korkusundan çıkamadı evden falan :D Disiplinlik olduk yine her zamanki gibi. O sene de kavgadan dolayı okul değiştirmemi istedi müdür yardımcısı iki metre boyundaki Muzaffer -.- Ben o işi halledene kadar kayıtlar kapanmış yani anlayacağınız okuldan atılmış bulundum. O an sıçtılar işte hayatımın içine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİM HAYATIM
RomanceHerkesin hayatı zordur evet. Ama bazılarınınki fazla zordur. Ve istemeye istemeye yaşama tutunmaya çalışmak diye bir şey vardır. Bunu benimle fazlasıyla yaşayacaksınız. Başkalarının hikayelerini dinlemeden benim hayatım zor demeyin, sizin hayatınız...