"Yeon joo hanım siz yakın zamanda ilaç kullandınızmı?" "Şey evet dün akşam ilaç aldım. Nedenki?" "Ilacın yan etki yaptığını düşünüyorum." "Peki." "Bir ara cidden seni zehirlediğimi sanmıştım." "Umarım ilaç etki etmiştir." diye fısıldadı yeon joo "Ne ilacıydı bu yeon joo." "Hiç hiç bir şey. Sadece ağrı kesici." O sırada j-hope içeriye daldı. "Yeon joo" diye bağırdı. Koşarak gelip sarıldı. "Iyimisin?" "Iyiyim. Ilacın yan etkisiymiş." Ben o sırada dışarı çıktım. Hızlı adımlarla su almak için kantine gidiyordum. O sırada birine çarptım. Jimindi. "Selam y/n. Seni almaya geldim. Taehyung için." "Şuan gelemem yeon jo.." "Hayır olmaz gelmelisin. Çok önemli. "Peki" "Şey.. Bu arada özür dilerim. Büyünün etkisindeydim ve ne yaptığımı tam bilmiyordum." "Sorun değil jimin hadi gidelim." arabaya bindik ve yola çıktık....
J-hope un ağzından....
"İlacı içtin değil mi?" "Evet içtim j-hope ama sabah kusmuştum. Sence ilaç işe yaramışmıdır." "Umarım yeon joo." "Yapmamamız gerektiğini biliyordum. Lanet olsunki durdurmadım. Neden yaptıkki?" "P-pişman mısın yeon joo" "Sadece biraz zamansız oldu. Biraz daha beklemeliydik. Sencede erken değilmi?" "Evet haklısın." dedim ve kapıyı vurarak çıktım. Böyle olmasını bende istemezdim ama pişman olması biraz beni sinirlendirmişti. Sonuçta ona sormuştum. O da kabul etmişti.
Y/n in ağzından....
Kocaman bir eve vardık. Jimin kapıyı açtı ve içeri girdik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Taehyungun evi) Ev büyük ve çok güzeldi. "Taehyung nerde jimin?" "Yukarda odada seni bekliyor." "Neden beni apar topar buraya getirdiniz ne oldu?" "Taehyungun yanına çık anlarsın." Yavaş adımlarla merdivenlerden çıktım. Bir aydır yanyana olsakta ondan hala korkuyordum ve o kadarda yakın değildik. Yavaşça kapıyı açtım. Taehyung masasında oturmuş beni bekliyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Bu şekilde ve kıyafetlerle)
Içeri girdiğimi görünce oturduğu yerde dikleşti ve eliyle oturmamı işaret etti. "Artık burda kalacaksın." "Ne? Hayır! Burada kalmayacağım." "Sana kalacaksın dedim o kadar." "Ben evimde kalmak istiyorum." "O evde kalamazsın." "Neden? Orda neden kalamam." "Artık o kadının evinde kalamazsın." "O kadın dediğin benim annem." "SANA O KADININ EVİNDE KALAMAZSIN DEDIYSEM KALAMAZSIN." Korkmuştum. Yavaşça arkaya doğru sindim. Cevap vermeliydim. Bu sefer fazla ileriye gitmişti. "Ama neden?" lanet olsun sesim titremişti. "Annem dediğin kadın sandığın gibi biri değil." "Ne demek değil kim o zaman?" "Sana yalan söylüyor. O kadına inanma!" "Ne gibi yalanlar." "Bu günlük bu kadar yeter gidip kıyafetlerin al ve geri gel jimin seni bırakıcak." "Gelmicem" dedim kısıl ve korkak bir ses tonuyla. "Gelmessen ben gelirim ve seni getiririm. Bunu istemezsin değil mi?" Hayır hayır hayır bunu kesinlikle istemem. Yavaşça kalkıp odadan çıktım. Gülümser gibi bir ifade yaptı ve el salladı. Bende odadan çıktım. Jimin beni bekliyordu. Beraber benim evime gitmiştik. Elbiselerimi topladım ve geri döndük. Annem bundan hiç hoşlanmayacaktı. Acaba yeon joo ne yapmıştı. Yeon joo yu aradım. "Alo yeon joo." "Y-y/n b-ben." Ağlıyordu. "Yeon joo neyin var." -----------------------------------------------------------
Selaam. Sınavlarım olduğu için uzun süre yeni bölüm attamadım. Özür dilerim. Umarım sınavlarınız güzel geçmiştir. Lütfen yorum yapın ve oy verin. Okurkende yorum yapın aralara fikirlerinizide yazın I LOVE YOU💜🌟
