İLTİCA

0.0

İLTİCA - GİRİŞ

Adım Dilay.
Yaklaşık üç dakika öncesine kadar ismim Dilay Mirzan'dı.

Şimdi ise hem adıma hem ruhuma leke sürmüştüm. Beyaz bir leke.
Üzerimde ki gelinlikle de imza atmıştım kaderimin üzerine. Ucu yanık bir hançerle geleceğimin üzerine onun adını kazıyan cehennem zebanisinin gözleri bulanıktı.
Ateşten harlanan göz çukurları günahsız canların yere dökülen ilk kanların izlerini taşıyordu.

Yüzü soluktu. İfadesi keskin. Yaptığı iş kutsaldı.

Yüzüm cansız.Bedenim ruhsuzdu.

Kaderimin ipleri boynuma dolanmıştı. İdam edilmeyi bekleyen mahkum olan ruhum için ölüm saati yaklaşıyordu.Sayacın sıfırlanması bu geceyi gösteriyordu.

Boğazıma üzeri örtülen günahların tozlar kaçtı.
Yutkunamadım.

Gözlerime yaşanmışlıkların hayal kırıklıkları battı. Bakamadım.

Dilime yedi kat derinden gelen cehennem ateşi sürüldü. Lal oldu dilimin ucu. Sustum.
Söyleyemedim.
Kader ellerime kelepçe vurdu, itiraz edemedim.

Yüzük parmağıma cehennemden bir halka geçirdiler. Kanım yüreğim de fokurdadı.
Parmağıma halkayı geçiren meleğin kanatları abimin kanıyla boyanmıştı.

Kurumuştu. Canı çekilmiş, sıcaklığı alev kazanmıştı.

Kanları kanatlarında alevlenen melek ruhunu üzerime giydirdi.

Bedenimin üzerine, beyaz bir leke büründü. Görkemli, ışıltılı üzerin de ki lekeler belli olamayacak kadar beyaz.

Bir melek günah için ruhunu satmıştı. Bedelini üzerime giydirmişlerdi.

İşlenen günah ruhumun katili oldu. Son nefesini verdi yedi katmanın kor olmuş duvarları arasında.

Günahların katranlaştırdığı ateşte tek nefeslik bir boşluk açıldı. Bakmak istedim.Ruhumu nasıl yaktıklarına tanık olmak istedim.

Bakışlarımı aynaya çevirdim!

Gözleri nemliydi. Gözlerinden akacak tek damla yaş yanağından süzülürken buhar olacak kadar yanıyordu yüzü. Yanaklarına cehennem ateşi sıçramıştı. 

Kızıldı.Saf,acı dolu kırmızı.

Saçlarına baktım. Siyahtı. yanmaktan kararan kor saçlarına sürülmüştü.

Dudakları kuruydu. Çatlamıştı. Açılan her yarıktan irin akıyordu. Dudaklarından akan irin çenesine kadar süzüldü.

Çenesinde ki küçük çukura baktım.

Tek nefeslik ateş çukuruna.

İçi irin dolan çukura.

Ateşin çenemde fokurdadığı hissettim.

Dudaklarımdan açılan yaradan akan irin, o cehennem çukurun da yanarak günahlarından azat oldu.

Çenemden boynuma süzülen her beyaz damla bedenimi sarmaya başladı. Boynuma doğru akmakta olan irin nefes boşluğum da toplanmaya başladı.

Nefes alamadım. Boğazım kurudu.

Yutkunamadım. Dudaklarımdan akan irin sunuldu önüme. Kana kana İçim kavruldu. Daha çok susadım.