İhtizar | NefTah

1. Bölüm

Ve yine bir dava,

"Karar verilmiştir!" dedi hakim.

Ayağa kalktı herkes.

"Tanığın da ön görülmesi üzerine mahkeme iki ay sonraya ertelenmiş ve davalının dava gününe kadar davacı Şebnem Hanıma isteği dışında 500 metreden fazla mesafede yaklaşması durumunda tutuklama kararı alınmıştır. Dava bitmiştir, çıkabilirsiniz." diye devam etti hakim

Yüzümde zafer sırıtmamla yavaşça duruşma salonundan çıktık.

"Nefes Hanım bu büyük bir ilerleme" dedi müvekkilim Şebnem

"Koskoca iki ay hallederiz." dedim

O sırada karşı müvekkilin avukatı ile göz göze geldik. Uzun boylu olduğu için kafam hafif kalkıktı ona bakarken. Şebnem'in tekrar teşekkür edip uzaklaşmasıyla yanıma geldi adam.

"İyi oyundu!"

"Anlamadım!?" dedim gözlerimi kısarak

"Müvekkilimi haksız yere içeri atmaya çalışmanız, iyi oyundu." demesiyle alayla sırıttım.

"İyi oynarım." dedim ve adamın yaka kartını tutarak devam ettim. "Tahirciğim!" dedim

"Eminim ki bu davayı kaybedince de iyi oynarsın Nefesciğim!" dedi kartımla oynayan Tahir

"Bu kadar emin olma bence." dedim

"Senin bu dava için İhtizar 'ını görmek için sabırsızlanıyorum!" dedi

"Can çekişme diyorsun yani!" dedim

"Ta kendisi." dedi gözlerini sinir dalgası kaplarken

"Bende diyeyim o zaman, bu İhtizar sana patlar!"

"Görelim!"

"Görelim!"

Sinirle adliyeden çıktım ve çantamdan anahtarımı çıkarıp arabama bindim. Şuan acayip yorgunum ve direkt eve gidip uyumak istiyorum.

Yaklaşık yarım saate eve geldim. Arabadan yorgunca inip hızlı adımlarla eve girdim, derin bir nefes vererek yatak odasına yönelttim adımlarımı. Odaya girmemle çantamı kenara attım ve pijamalarımı giyip, yatağa girdim. Gözümü kapattığımda karşımda o Tahir manyağı canlanıyor, aramızda bir düşmanlık oluşması zerre umrumda değil ama biriyle düşman olmak kadar bok bir şey yok. Her neyse kafam çok dolu yat ve uyu Nefes!

×

Sabah gözüme güneşin girmesi ve telefonumun hayvan gibi çalmasıyla sinirle doğruldum yerimde. Telefonumu komodinden alıp açtım.

"Nefes Hanım tazminat davanız başlamak üzere ama siz duruşma salonunda yoksunuz?" dedi asistanım Didem telaşla

"Offf! Uyuya kalmışım! Tamam ben hemen geliyorum Dido." dedim ve telefonu fırlatıp, dolabımdan kıyafet seçmeye başladım.

İşlerimi hallettikten sonra kendimi dışarı attım ve arabama bindim. Adliyeye gelmem ile hızla indim ve adliyeye koşarak girdim. Duruşma salonunu danışmaya sorup hızla salona yönlendirdim adımlarımı.

Hah!

Son anda yetişmiştim! Bu şansımı başka bir yerde harcamak isterdim..

Mahkeme salonundan çıkmam ile derin bir nefes aldım. Telefonumu kontrol edip, adliye çıkışına yöneldim. Çıkacakken bir adama çarptım. Adamı aşağıdan yukarıya doğru süzmem ile bu şu gıcık avukat Tahir olduğunu anladım.