PSİKOPAT KIZ

42.BÖLÜM

ÇAKILIN AĞZINDAN;
Lafımın bitmesiyle bütün gözler bana döndü Alaz ve Elis şaşırmıştı.
ALAZ;
-O ne demek biz şimdi sizin liseyseye mi Allah'ım ya.
MİRA;
-Evet alazcım bizim okula hatta sırama.
ELİS;
-Mira olmaz öyle şey?
MİRA;
-Sen gelmesen de olur.
ÇAKIL:
-Size soran olmadı.
TUĞRA;
-Ee burayı kim korucak?
ÇAKIL;
-Kapıyı kitleriz olur biter bize okulda lazımlar.
ÇAKIR;
-Niye bende korurum okulda seni.
Çakıra bakıp göz devirdim sanki onun korumasına ihtiyacım vardı salak ben seni beni koruyacağından daha iyi korurum kendimi tabi onu buna söylesek sen kızsın der.
ÇAKIL;
-Onlarında olmasını istiyorum bitti.
ALAZ;
-İyi peki.
Deponun kapısını açıp içer girdim Açelya ve Cenk kenarda duruyorlardı tuğra ve toprağa bakıp;
-Zincirle  bağlayın ikisinide yaklaşamasınlar birbirine.
CENK;
-Ben burdan ilkeli kurtulurum ama seni kim kurtarıcak çakıl.
ÇAKIL;
-O günü merakla bekliyorum canısı.
AÇELYA;
-Senden nefret ediyorum.
CEYLİN;
-Sen hala konuşuyor musun ya?
AÇELYA;
-Asıl sen nasıl konuşuyorsun lan?
MİRA;
-Kızım kessene sesini sen.
mira Açelya'nın yanına doğru yürürken Alaz onun kolundan tuttu mira bir anda alasın koluna yapıştı.
ELİS;
-Hey arkadaşlar bakılmanız bittiyse işimiz var.
Elisin lafıyla Alaz ve mira ayrıldı mira kızarmıştı yanıma geldiğinde ona bakıp göz kırpmıştım aslında planım Alaz ve elişi depoda bırakmaktı ama mirayı düşününce okula yazdırmaya karar verdim.
ÇAKIR;
-Hadi ben kaçar.
Çakır depodan çıktı toprak ve tuğra Açelya ve cenki tutsak zincirlere baglamışlardı Cenk bana kötü kötü bakışlar atıyordu bende ona gülümseyip deponun kapısına doğru yürüdüm arkamdan bizimkiler geliyordu deponun kapısı kitliyip evlere  dağıldık eve gelince her zaman ki gibi babam aynı sahnedeydi hiç takmayıp odama çıktım mira arkamdan geliyordu  toprak aşagıda maç kanalı açıp izlemeye başladı odamın kapısını kapatınca mira hemen yanıma gelip bana sarıldı.
MİRA;
-Çakıl inanamıyorum ya harikasın.
ÇAKIL;
-Naptımda harikayım ben?
MİRA;
-Alazı sırf bizim için okula yazdırdın ya.
ÇAKIL;
-Ne alaka be.
MİRA;
- nasıl ne alaka.
ÇAKIL;
-Kızım senin için niye alazı okula yazdırayım iyi misin?
Miranın yüzü düşmüştü miraya sarıldım  mirayla birlikte yatağın üstüne düştük kahkahalarımızı bütün evi doldurmaya başladı.