PSİKOPAT KIZ

89.BÖLÜM

ÇAKILIN AĞZINDAN;
Nişanın yapıldığı yere gelince gözlerim çakırı aradı ama serrayı gördü oda bizi görünce kafasını çevirdi.
ALMEDA;
-Oha oha serraya bakın hiç giymeseymiş daha iyi.
MIRA;
-Boşver  sen serrayıda çakıra bak çocuk takılı kaldı çakılda son on dakkadır göz kırpmadan buraya bakıyor.
Miranın dediği  tarafa döndüğümde çakırı gördüm bana bakıyordu bize doğru gelmeye başladı.
ALMEDA;
-Aha geliyor.
ÇAKIR;
- Hoşgeldiniz ben gelmezsiniz sanıyordum o günden sonra.
ÇAKIL;
-O gün biraz sinirliydik yoksa arkadaşımızın nişanını kaçırmak istemezdik dimi çocuklar?
Serra çakırı yanımızda görünce hemen bizim yanımıza geldi o gelince mira ve toprak  yanımızdan uzaklaştı.

SERRA;
- Hoşgeldiniz çocuklar.
ALMEDA;
- Hoşbulduk.
Serra çakırın koluna girince çakır bana baktı gülümsedim serra etrafına baktı sanki biri onlara sesleniyormuş gibi.
SERRA;
-Hadi çakır misafirleri karşılayalım.
Serra çakırı yanımızdan çekip götürdü yanımızdan  uzaklaşan mira ve toprak geldi.
TOPRAK;
-Şalterleri indiricez tam yüzükler takılırken sonra çakıl bir şarkı  patlattı mi tamam.
ÇAKIL;
-Bunu aklınızdan bile geçirmeyin.
TUĞRA;
-Her şeyi anladım da şarkı harbi ne alaka?
MİRA;
-Ya bakın ışıkları kapatıcam sonra biri şarkı soymeye başlıcak herkes merak edicek.
ALMEDA;
-Ya o anda ışıklar geri açılırsa.
MİRA;
- Başımıza felaket habercisi oldunuz.
TOPRAK;
-Ya kuzen söyle  nolcak korkarsan söz elini tutarım.
Toprağa bakıp gözlerimi devirdim çakıra baktığımda serranın yanında üzgün görünüyordu ic sesim hemen sanane kızım deyince bizimkilere bakmaya başladım.
MİRA;
-Çakıl yap şunu bence.
ÇAKIL;
- Bakarız.
Çakır bize doğru geliyordu yeniden.
ALMEDA;
- Çakır geliyor sessiz olun.
ÇAKIR;
-Çakıl konuşabilir miyiz?
MIRA;
-Tabi konuşabilirsiniz dimi çakıl?
ÇAKIL;
- Konuşacak bir şey olduğunu sanmıyorum ben.
ÇAKIR;
- Çakıl lütfen yukardaki terasta bekliyor olacağım seni.
Çakır yukardaki terasa çıkarken son kez bana baktı.
TUĞRA;
-Gidicek misin?
ALMEDA;
- Tuğra  tabiki gidicek.
ÇAKIL;
-Tabiki gitmeyeceğim.
Mira ve almeda zorla kolumdan tutup yukarı terasa çıkarmaya başladılar beni ne kadar bırakın desemde çare olmadı terasın kapısı açılınca çakır almeda mira ve bana bakmaya başladı.
MIRA;
-Geldik işte bırak bizi.
miraya şok olmuş  yüz ifadesiyle baktim.
ALMEDA;
-Dikkat çekmesin diye üçümüz geldik madem geldik hadi gidelim mira.
Mira ve almeda beni orda çakırla bırakıp arkasına bile bakmadan gitti çakır karşıma gelip durdu.
ÇAKIR;
-Sana her ne kadar demesemde ben bu gün o nişanda serrayı değil seni isterdim.
ÇAKIL;
-Bazen hayat her istediğini vermiyor.
ÇAKIR;
-Çakıl ben serrayı değil seni seviyorum seni elimi tutarsan burdan gidebiliriz bir daha hiç bunları yaşamayız.
ÇAKIL;
-Hayal dünyasından çık çakır her canın sıkıldığında insanlardan vazgeçip sonra yeniden isteyemezsin.
ÇAKIR;
-Böyle mi düşünüyorsun gerçekten?
ÇAKIL:
- Düşünmek istemesem bir şey değişecek mi çakır söylesene güven bana dedim güvendim nişanına geldim gerçekten söylencek söz var mı şuan?
ÇAKIR;
- Bana olan güvenini geri kazancam.
ÇAKIL;
-Hiç  bir şeyi kazanamazsın nişanlanıyorsun sen.
ÇAKIR;
-Sen sadece hazır ol.
Çakırın sözünün bitmesiyle çabucak çıktı terastan.
ÇAKIL;
-Neye hazır olucam geri gel buraya saçmalık yapma.
Beni duymuyordu bile umarım bir saçmalık yapmaz.