yirmi yedi ekim / chanbaek

27 Ekim 2012

27 Ekim - 2012

"Bitti"

Doktor ameliyathaneden çıktı.

Oturduğum yerden ayağa kalkarken zaman adeta durmuş gibi geliyordu. Endişeli gözlerle doktora baktım.

İşte bu, son testti. Herkes sonucunu bilmek istiyordu. Baekhyun'a yaşaması için birkaç ay veya yıl verilecek miydi?

Aylardır kemoterapi ve ameliyatlarla mücadele ediyorduk, Baekhyun çok zayıflamıştı.

Tanrı biliyor ki durdurmak istiyordum, ama yapamazdım, yapamazdık. Ve o her operasyonla sesini kaybediyordu.

Buna değer miydi?

En değerli mülkiyeti; gerçekten buna değer miydi?

Ya operasyon başarısız olursa? Hayatını ve sesini kaybederdi. Bu bir kazan-kazan durumu değildi.

Baekhyun teste girmeden önce yaşamak istediğini söylemişti. Ben de onunla ömür boyu yaşamak istiyordum. Kötü sona kimse kendini hazırlamak istemiyordu.

Doktor bize doğru yürümeye başladı.

Aklım karışmıştı. Doktor kelimeleri gevezelikle ağzından çıkardı: hayati işaretler, durum, hücreler, kanser, operasyon, Baekhyun, ölüm. Çok fazla kelime, çok fazla gereksiz cümle vardı.

Her şey bulanıklaştı.

Her şey ağır çekime girdi.

Doktorun son sözlerine kadar bir şey anlayamamıştım. Kendimi toparlamaya çalışıyordum ama korku bedenimi ele geçirdiği için sadece titrememi durdurabiliyordum.

"Sanırım hayatını seninle geçirecek." gülümsedi.

Mutluluk gözyaşları gözlerinden akarken, Jongin'e sıkıca sarılırken Kyungsoo ağlama başladı. Baekhyun'un annesi arkamdan omzuma yavaşça vurduğunda ona döndüm.

"Teşekkür ederim." Usulca fısıldadı. "Her şey için teşekkür ederim, Chanyeol."

"Baekhyun yaşıyor." Annesi akan gözyaşlarını silerken yavaşça mırıldandı.

Elimi kalbime götürdüm ve gözlerimi sıktım. Ağlamak yoktu.

Baekhyun yaşıyordu.

Baekhyun hayattaydı.

Her şey bir rüya gibi görünüyordu. Bir roman gibi, çok iyi yazılmış bir kurgu masalı gibiydi. Ama kötü son olmayacaktı.

Derin bir nefes verip başımı yukarı kaldırdım.

Gülümsüyordum. 

Kelimeler zihnimde birbirlerine karışıyordu. Şifreli, dağınık, hepsi yer değiştiriyordu ama bir cümle hepsinin önüne geçiyordu.

"Eğer ikinci bir şans verilecekse Chanyeol, hayatımı seninle geçirmek istiyorum."

Baekhyun yaşamak istiyordu.

Her ne kadar sesi fısıltı gibi çıksa da, Baekhyun'un son ameliyatından önceki son sözleri beynimde yankılanıyordu.

Hayatımı onunla birlikte geçirmek istiyorum. Bir sonraki hayatımı da onunla geçirmek istiyorum. Baekhyun ile sonsuzluğu yaşamak istiyordum.

Herkesin gözleri benimkine kilitlenmişti. Şoktaydım ama rahatlamış ve mutluluk akan gözlerimle gülümseyerek onlara döndüm.

"Baekhyun ile evlenmek istiyorum."

28 Ekim, 2011 (1 yıl önce)

Taze pişmiş pastırma ve yumurta kokusu burnuma geldiğinde gözlerimi yavaşça araladım.