чөтгөрийн боол=EXO= (дууссан )

би чамд хайртай

инээгээд ирэх түүний ѳѳдѳѳс уйлж би угтсан

зүгээр гэх хоолойг нь сонсоогүй ч сэтгэлээсээ би мэдэрсэн

хайртай одоо итгэл дүүрэн хэлмээр байвч хар бараан дурсамж минь дурсамжийн минь гүнд байсаар байгаан эргэлзээ тѳрүүлж байв.

"ганцхан ѳдѳр хамт байчих"

толгой сэхсэрч хѳмсѳгѳѳ зангидан дургүйцхэд чанёол инээсээр нэг хуруугаа гарган гaнцхаг ѳдѳр хэмээн гуйж байв.

"би чамд ойртохгүй бас хүрэхгүй болхоор ганцхан ѳдѳр мм"

бяцхан цаасан дээр хичээнгүйлэн бичих чанёол

хэдий айдастай байсан ч ѳѳрийн мэдэлгүй толгой тохин зѳвшѳѳрчхѳн тэр.

баяртайн арггүй инээх чанёол яг л хүүхэд мэт эгдүүтэй харагдан.

үргэлж ийм л байсан хэцүү зүйл байсан ч инээдэг дэндүү гэгээлэг хүн.

Түүний хажууд би дэндүү хар бараан санагдан яг л хажууд нь байж болохгүй мэт.

.

.

.

"чи юу мѳрѳѳдѳж байна"

орой болтол бид хѳгжилтѳй зүйлс хийж кино үзсээр орой болж.

оройн хоол түүний гэрт ирэн суухад чанёол мэсэжээр ийн бичин явуулсан байв.

би : би мэдэхгүй байна.

үнэн гэвэл би мэдэж байсан. Зүгээр л түүнд хэлэхийг хүсээгүй мѳрѳѳдѳл.

би юунаас ч илүү тэр осолийн ѳдѳрийг мартахийг хүсэж байсан.

мартчихвал би чанёолийн дэргэд айдасгүйгээр байж чадан гэж итгэсэн гэнэн бодол.

утас минь ахин дугарч харвал

"харин би чамайг мѳрѳѳдѳж байна нари. Миний хажууд үүрд үлдээсээ гэж мѳрѳѳдѳж байна"

нулимс унгам сайхан үг
чихэнд хоногших уяангалаг үгс
хайр хүргэм догдлом ѳгүүлбэр.

тэр энэ бүгдийг нэг дор нь надад мэдрүүлэх цор ганц хүн.

энэ удаа бидний харц тулгарав

түүний гүн ангал мэт бор нүдийг хараагүй дэндүү удаж.

Тэр харцаа салган утсаа аван ахин юм бичхэд утсанд минь түүний үгс сийлэгдэн ирэх аж

"чи явахуу?"

итгэл тээсэн түүний харцтай тулгарахдаа түүний инээмсэглэл гунигаар солигдсонг анзаарсан юм.

би ийм л хүн түүний инээмсэглэлийг сарниулах хар салхи
гэрэлтсэн царайган үгүй хийх хар бартаа
нүдэнд нь гуниг хуруулах зовлонт нулимс

би: тиймээ

ганцхан хариулт байсан минь буцан яван гэх хагцалийн үг байв.

ганцхан л үг түүнийг минь гуниглуулж
биднийг хагцалруу түлхэх нь гайхалтай юм.

би: би цадчихлаа одоо унтаж болхуу их ядарч байна

түүний үгнээс бултан ширээнээс босохдоо урдын бидний хамт унтдаг дурсамж дүүрэн ѳрѳѳг чиглэн алхан

.

.

.

               Зохиолчийн талаас

чанёол унтаж буй наригийн хажууд суун нууцаар ч гэсэн харсаар үлдэн

түүний харцанд гуниг тодрох тэр мѳчид чанёол наригийн гарнаа чангаар зууран мэгшин

чанёол: миний хажууд байж болохгүй гэжүү? чамгүй 3сар үгээр хэлэмгүй гунигтай байсан байхад яаж чамгүй амьдрах юм бэ? эмнэлгэт сэрээд л чамайг хайсан чамайг явсанг мэдээд ямар их гунигилсан гээч. Бүх зүйл энгээд дуусаж байгаа бол ганцал зүйл хэлий чи хэдий сонсохгүй хэдийч би чамд хайртай. Чамд зүрхээ ѳгѳх хэмжээний тийм их хайртай.

нүдээ анин унтах наригийн зүг гунигтай гэгчин харан инээмхийлээд

чанёол: би юу л хийгээд байндаа тэр сонсохгүй шүүдээ

ѳѳрийгѳѳ шоолох мэт инээмхийлэн ѳрѳѳг орхин гарав

хаалга хаагдах дуу ѳрѳѳг цуйрайтуулж харанхуй ѳрѳѳг сарний гэр л чимж байв.

сарний гэрэлд гялалзан харагдах нулимс.

нулимс цагаан дэрэн дээр тодрон үлдэж тэрээр нүдээ нээн гуниг хариусал тээсэн бяцхан нулимс урсан

би : би ч бас чамд хайртай чанёол!

та нар нариг минь анзаарснуу энд нэг зүйл байгаад байгааз

нари минь сонсдог л байсан байна шүү

удахгүй 2юмуу3хэсэгийн дараа дуусганаа бэлэн байгаарай юу ч болж болон шүү