2сарын дараа
цонхны цаанаас шиврэн бороо дэндүү үзсэглэнтэй харагдан. Энэ бороо үзсэглэнтэй хэдий ч хэт гунигтай. Бороо нулимс гунигийг нуух гайхалтай арга байж болох ч харин миний хувьд гуниг авчирах гол үндэс болж ѳгдѳг. Уйлах замийг минь нээж ѳгч буй мэт гуниг харавсалийг тѳрүүлж ганцаар гэдэгийг минь ахин сануулдаг...
Хан.эмч гарнаас минь барихад одоо л би түүнрүү ахин харав.
тэр сэтгэл зүйн эмчилгээ дууссанийг илтгэн хаалга онгойлгон.
урдын адил хан эмч зѳвѳлгѳѳ бичсэн цаас гаранд минь атгуулан яван.
ээж минь хан эмчтэй удаан ярилцах ба түүний царайнаас харвал 2сар үргэлжилсэн сэтгэл зүйн эмчилгээ одоо ч үр дүнд хүрээгүй бололтой.
Миний сэтгэл бодол оюун ухаан минь 2сарын ѳмнѳх тэр осолоор гээгдчихсэн. Хэт догтворгүй сэтгэл зүйтэй болсноос болж бүтэн нойртой явхан багсаж уйлснаас болж хавдсан нүдтэй явах болсон.
чанёол байхгүй амьдрал минь хэт уйтгар гунигтай. Сонсгол минь алдагдсан тэр шѳнѳѳс хойш би бүх зүйлээ алдсан мэт. Магадгүй хэвлийд минь бойжих үр минь байгаагүйсэн бол би 2сарын ѳмнѳ амиа эгүүтгэх байсан биз.
чанёол болон осолын дурсамжаас зугтаж бусанд ирсэн 2сарын ѳмнѳх санааан тодхон бууна. Бас л энэ ѳдѳр шиг бороотой байсансан. Хэвлий дэхь үрээ илсээр машинд суухдаа чанёолаас уучилт эрэн уйлж билээ. Нулимсийг минь арчих мэт хүчтэй салхи үсийг минь илбэх мэт зѳѳлхѳн үнэр бүгд түүнийг санагдуулж уйлахгүй байж чадаагүй.
Бусанд ирээд 2 сар болохдоо нэг ч инээгээгүй миний урвагар царай, нүүхийг минь далдалсан урт үс, би дэндүү ѳѳр болж цоглон цовоо сэрэглэн тэр охин бус хэт ядарсанаас болж хѳх туяа татаж сулбайж гандсан нэгэнийг л би тольний тусаглаас олж харан.
"Маргааш бид сѳүл яван"
гэх богинхон цаасан дээрх ѳгүүлбэр намайг айлгаж орхив. Сѳүл гэх болгонд гар минь салагнаж ахиад очих битгий хэл дурсахийг ч хүсэхгүй тэр газарлуу явахийг би хүссэнгүй.
толгойгоо сэхсэрч нулимс хурсан харцаар ээжрүүгээ харах бол ээж минь урдын адил зѳѳлхѳн инээж ахин цаасан дээр үгс буулган.
YOU ARE READING
чөтгөрийн боол=EXO= (дууссан )
Aventuraбүрэн зассан бардам зангаасаа болж чөтгөрийн боол болсон миний гунигт түүх