чөтгөрийн боол=EXO= (дууссан )

тохио хэл

чанёол: нарид юу болсон юм?

н.ээж: чи ганцаара зовж байгаан биш охин минь ч гэсэн хүнд ачаа үүрч чухал эрхтнээ алдсан

чанёол  :тэр үнхээр сонсохгүй байгаа юмуу?

н.ээж :осолын дараах түр зурийн гэмтэл гэсэн ч хэдэн сар болчихоод байхад тэр сонсохгүй хэвээр байгаа.

хэдий наригийн ээж хзнд ачаа үүрч гэх үгийг тодотгон хэлсэн ч чанёол ойлгоогүйн харамсалтай...

.

.

.
            хэдэн ѳдѳрийн дараа

би :хол бай! гууя яваад ѳг

хүрэх битгий хэл хархад л догдолдог шатаж байсан зүрх минь хэдий хѳрж.

хѳрѳхдѳѳ улмал хүйтэн болсоор түүнээс хол байх гүүр бий болгон

хайргүй гэж тархи минь бие эд эс бүхэн минь чангаар орилох болов ч зүрхний минь нэгээхэн хэсэгээс хайртай гэх үг шивнэн хэлэн.

Бие эд эс бүхэн минь орилж хэлэх боловч би нэгээхэн ч сонсоогүй атал зѳѳлхѳн шивнэх зүрхнийхээ үгийг тодоор сонсож буйн хачирхалтай юм.

түүнийг харах бүрт давхар харагдаж бодогдох тэр осол биднийг салгах томоохон ангал болсон юм.
...

чанёол тохио хэлээр уучлаарай гэсээр хэлэх бол би түүнээс холдсоор хол байхийг сануулж байв.

би : гууя яваад ѳг!

чанёолийн толгой сэхсэрэн гараараа үйлдэх үгс. Миний тѳлѳѳ тохио хэл сурсан тэр сэтгэлийн гандаамааргүй байв ч бас хол баймаар байна.

чанёол болгоомжлох мэт бага багаар ойртсоор гаранд минь үл мэдэгдэх зураг бариулсаар гаран явав.

Ѳнѳѳх танил нулимс минь ахин урсаж нүдийг минь хучихад би эхэр датан уйлж байв.

Яв гэх тусам аажмаар ойртох түүнийг бодох хэсэг зүрхний минь буланд байх хэдий ч айх эмгэг минь түүнээс илүү байхан яривагтай.

гаранд минь нугалран базагдах зурагийг хархад ѳѳртѳѳ уур хүрэн түүнд тийм зүйл хийсэн ѳѳрийгѳѳ уучилж чадахгүйн

тэр осолын ѳдѳр бидний авхуурлсан сүүлийн зураг.

энэ зурагнаас хайрандаа сохорсон хоёр хос л харагдах ба ямар ч зовлонгүй томоор инээмсэглсэн нь намайг хангалдтай зовоож байв.

зурагийг эргүүлэн харуулхад "би чамд хайртай гэх үгийг чи сонсож чадахгүй ч би чамд бичиж чадан би чамд бүхнээс илүү хайртай намайг битгий орхиорой"