Karanlıktaki Umudum

1. BÖLÜM / GEÇMİŞ

             1 Yıl Önce

İkiz kardeşim Afra'yla dışarı çıkmak için hazırlanıyorduk. Daha doğrusu o hazırlanıyordu. Aşağıya inip onu beklemeye başladım. Geldiğinde çok zarif görünüyordu. O bana göre daha narindi bense erkek gibi takılan bir kızdım.Afra gelince hemen gittik ve bizi şoför bırakıyodu. Bir an önce 18 yaşıma gelip ehliyetimi almak istiyordum ama daha koskocaman 2 yıl vardı. Avm'ye geldik işte her zamanki afrodit'in klasik işi alışveriş. Sıkıntıyla '' ne anlıyorsun şu alışverişten birde poşetlerini kendin taşısan.'' evet poşetleri kendi taşımaz ama bana taşıttırırdı sonra beni peşinden sürüklerdi. 

***

iki saat boyunca beni peşinden sürükledi sonra şevval aradı ona dua ederek telefonu açtım ''Alo allah senden razı olsun kardeşim iyiki aradın yoksa çıldıracaktım kuzenin afra yüzünden.'' diye bir nefeste konuşunca ne çektiğimi anlarcasına sesler çıkardı. ''Afra seni Avm'ye mi soktu?'' diye sordu '' aynen'' dedikten sonra ''sen ne zaman dönüyosun?'' diye sordum bir aydır Almanya'daydı. '' yarın dönmeyi düşünüyorum''dediğinde ''sonunda be kızım''dedim. ''neyse kapatmam lazım görüşürüz'' dediğinde''baybay'' dedim ve aramayı sonlandırdım.Afra hala kıyafetlere bakıyordu ama garip olan şey siyah kıyafetlere bakıyor olmasıçünkü benim ikizim asla siyah giyinmezdi. Beni çağırıp '' Alara sen bunu giyermisin?'' diye sordu. Kapşonluya baktığımda sade siyah'dı '' evet'' diye karşılık verdim. Anlamadığım şey ise bana niye kıyafet aldığıydı özel günler dışında bana birşey almazdı. '' sen çık ben alıp geliyorum'' dedi. onu başımla onaylayıp mağazadan dışarı çıktım ve koray'ı aradım ''Efendim'' diye cevaplandırdı aramamı ama sesinde ne var der gibi cevaplandırmıştı  ''izin verirsen kuzenimle konuşacağım'' dedim dalga geçercesine. '' ha senmiydin '' dediğinde ''başkasınımı bekliyordun '' diye sordum.    '' hayır , neyse napıyorsun?'' dedi ardından '' acaba İzmir'e yolunuz ne zaman düşer?'' diye devam etti ''Afra hanıma bağlı neyse kapatmam lazım görüşürüz'' dedim ve suratına kapattım yoksa afra hanımın iki saat çenesini çekicektik. '' artık yeter afra bacaklarım koptu otur şuraya'' dedim kafasını salladı ve kahve sipariş verdik . kahveler gelince homurdanmaya başladı '' hemen yoruldun sende '' dedi ve benim sinirlenmemi sağladı. ''hemen yoruldum ha, lan iki saatdir yürüyoruz canımı sıkma'' derken kahveler geldi biraz daha oturup kalktık

***

eve geldiğimde hemen üstümü değiştirip spor ayakkabılarımı ayağıma geçiriyordum ki Afra ''bende seninle gelmek istiyorum'' dedi.soğukça ''hayır'' diyerek hemen çıktım yoksa bir ton soru soracaktı ve bu onun için tehlikeliydi. Bunu görmesini de zaten istemezdim, kendi dünyasının güzelliğini yaşasın diğer insanların nasıl canice insan öldürdüğünü görmesini onun da siyah olmasını istemezdim.Sonunda bara  geldiğimde Ozan bir masaya oturmuş beni bekliyordu. Aslında bugün burada silahların patlayacağından haberimiz vardı.Çeteler birbirine girince ozan'la eğlenmek için silahı alıp havaya doğru boş bir şekilde sıkardık. adamlar karşı çete'den birini sıktığını düşünüp daha çok kavga ediyorlardı. biraz oturduktan sonra tahmin ettiğimiz gibi adamlar barı bastı ve herkes çığlık atıp koşuşturmaya başladı bizse ozan'la sessizce masanın arkasına geçtik adamlar birisini rehin almıştı kim olduğu uzaktan anlaşılamıyordu. Daha dikkatli bakınca bu Afra'ydı onun burda ne işi vardı, neden beni takip etmiştiki ,ona demiştim gelmeyeceksin diye. ozan'ın bana uzattığı tabancayı alıp tetiğini çektim. Ozan'ın işaretini bekliyordum. sonunda işaret verdiğinde adamlara ateş etmeye başladık hepsi ne olduğunu şaşırmıştı . Afra'yı tutan adam onu itip kendini kurtarmaya çalıştı ama başka birisi onu vurdu. Afra hemen saklandı.Çatışma bitmişti adamlar yerde yaralanmış bir şekilde yatıyordu . Ozan'a baktım iyiydi, Afraya baktım koşarak bana geliyordu ve koşup bana sarıldı. "sen neden buraya geldin?" dedim sinirle "nereye geldiğini merak ediyordum." dedi "bir daha bana haber vermeden bir şey yapmıyorsun tamam mı?" dediğimde kafasını salladı "sana bir şey olmasından korkuyorum bu yüzden sana kızıyorum... Seni seviyorum" dedim "bende seni seviyor..." lafını bitiremeden bir silah patladı ve Afra birden yere düştü, sanki o değilde ben vurulmuşum gibi bir acı vardı kalbimde...