Veliaht

190 15 4
                                    

Ellerimin soğukluğunu vücumdada hissediyordum. Az önce yaptığım küçük bir hata belkide benim sonum olacaktı. Birden Şermin ablanın anlattığı benden önceki hizmetçi kızın hazin sonu aklıma gelmişti. Bu düşünce beni daha da ürpertmişti.

İçeriye çok geçmeden Şermin abla girmişti. Benim gözlerimin dolduğunu gördü. Ağlamak istiyordum sadece hıçkıra hıçkıra ağlamak. Yine sakarlığım tuttuğu için herşeyi elime yüzüme bulaştırmıştım.

"Mazur görün Şebnem hanım hemen topla..." derken şebnem hanım bağırarak,

"Tamam kesin artık kendinizi acındırmayı dua edin bugün mutlu günümdeyim biz odaya geçiyoruz bize içki getir"

"Peki Şebnem Hanım" dedi Şermin abla.

"Hayır sen değil Almila getirsin" diyerek merdivenlerden çıktılar.

Şebnem hanımı sinirlendirmemek için hemen mutfaktaki içki şişelerini tepsiye koydum yanınada iki kadeh. Hızlıca Şebnem hanımın katına geldim. Bu boş koridorda Şebnem hanımın kahkaları yankılanıyordu. Bir anda kahkaha sesleri kesildi. İster istemez içerideki konuşmaya kulak misafiri olmuştum.

"Bu kadar tepki gösterip canını sıkma hayatım küçük bir sakarlık sadece hem Almila'da ne kadar üzüldü görmedin mi ?"

"Bakıyorumda Erkin kızın ismini çabuk ezberlemişsin hem o kim ki benim canımı sıkacak hizmetçi parçası işte"

"Niye bu kadar küçümsüyorsun herşeyi Şebnem ?"

"Sen şimdi o hizmetçi yüzünden bana mı bağırıyorsun Erkin ?"

"Hayır tabiki Şebnem sadece iş stresini gelipte başkalarından çıkarma"

Kapıyı çalıp içeriye girdim. İkisininde gözlerini üzerimde hissediyordum.

"Buyrun içkileriniz" diyip uzattım.

Şebnem hanım kadehine şarabı doldurduktan sonra yere dökmeye başladı. Ne olduğunu anlamadan hemen bağırarak emir verdi.

"Tüüh yyanlışlıkla"

Beni taklit ettiğini anladım ve ister istemez gözlerimden yaşlar süzüldü.

"Çabuk burayı temizle"

Sadece kafamı sallayarak odadan çıkabilmiştim. Kendimi odama atıp bağırarak ağlamak istiyordum. Evet şuanda beni kovmaktan beter ediyordu. Ama ben mücadele etmeliydim. Şebnem hanımın açtığı savaşı mücadele ederek kazanmalıydım. Güçlü olmak zorundaydım.

"Almila" kalın bir sesle adımı duyduktan sonra arkama baktım. Erkin Bey karşımda beni izliyordu. Göz yaşlarımı silerek yanına gittim.

"Buyrun bir isteğiniz mi vardı Erkin Bey ?"

"Evet var"

"Tabii buyrun"

"Ağlamanı istemiyorum." dedi ve devam etti "Şebnem ne kadar karşıdan acımasız bir kadın gözükse de öyle biri değildir. Birkaç güne yaptığın hatayı unutur merak etme."

Daha teşekkür edemeden Şebnem Hanım kapıyı açtı.

"Noluyor burda"

"Konuşuyoduk birtanem" dedi ve Şebnem hanımın yanağına öpücük kondurdu.

"Sen hala burdamısın ?"

"Bende gidiyordum şimdi zaten"

Banyoya gidip bir bez aldım odaya geçtiğimde Şebnem hanım Erkin Beyin kucağında uyuyakalmıştı. İçkiyi fazla kaçırdığı belli oluyordu.

Bezi kovada ıslatıp şarabın döküldüğü yeri sildim. Erkin Bey bana göz kırpmıştı.

"Teşekkür ederin Erkin bey bana olan desteğiniz için" dedim

"Önemli değil ufaklık ben artık gidiyim"

"Peki geçiriyim ben sizi"

Merdivenlerden indiğimizde Erkin beyin arkasındaydım. İnce siyah tişörtünün altından geniş omuzu ve kasları gözüküyordu. Şebnem hanımı dergilerden tanığım kadarıyla 28 yaşındaydı. Erkin Bey ise 24 yaşındaydı. Kendinden büyük ve olgun kadınlardan hoşlanıyordu belli.

"İyi geceler" dedi.

"İyi geceler Erkin Bey" diye karşılık vererek içeri girdim. Saat gecenin 1'ine geliyordu. Erkin Bey gittiği zaman evde sessizlik oluşmuştu anlaşılan herkes uyumuştu.

Su içmek için mutfağa doğru ilerledim. Kapının büyük bir gürültüyle çalınmasıyla elimdeki bardağı bırakıp kapıya yöneldim.

Kapıyı açar açmaz 20 21 yaşlarında bir adam yere düşmüştü. Korku ve paniği aynı anda yaşamıştım. İçkili olduğu her halinden belliydi. Ayakta duracak hali bile yoktu.

"Kime bakmıştınız" dedim.

Adam karşımda kahkalara boğuldu bir süre durduktan sonra cevap verdi.

"Kim miyim asıl sen kimsin ?" dedi gülerek.

"Ben bu evde çalışıyorum buranın yardımcısıyım" dedim.

"Oo hayırlı olsun." dedi sesindeki alaycı tavırla. "Bende Şebnem Gürsoy'un biricik kardeşi ve bu evin veliahtı Ozan Gürsoy" dedi ve ellerini birbirine vurarak kendi kendini alkışladı.

Saşkınlığıma biraz ara verip iç geçirdim. " Beni daha bu evde neler bekliyordu."

Hergün yeni bölüm yazmaya çalışacağım arkadaşlar. Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. Sağlıcakla kalın.

Şöhret.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin