3-Anlaşma PART-1

221 15 2
                                    

Herkese merhaba.Sizi bayağı beklettiğimin farkındayım.Bu bekletmenin nedeni ise:Taşınmak ve hikayedeki olayları kafamda toparlamaktı.Öncelikle hikayenin gidişatını düşündüm.Sonra yavaş yavaş neler olacağını.Önceden hep bu bölümü yazdıktan sonra ne olacak diye düşünürdüm fakat şimdi finale kadar neler olacağını kafamda belirledim.Sizleri beklettiğim için kusura bakmayın.Bayağı zaman olduğundan hatırlatma ekledim onu da okursanız daha iyi olur.Bu bölüm kısa oldu kabul ediyorum.3. bölümü 2 part yapacağım ve 2. partı Pazar günü yayımlayacağım.Ve diğer bölümleri de "Çarşamba" günleri yayımlayacağım.

Hatırlatma:

"Ne yapı-" Konuşmama izin vermeden işaret parmağını dudağıma götürdü "Shh" aniden dudaklarıma yapıştı.Kurtarıcım ilk öpücüğümü çalmıştı.Defne ve Emre'nin seslerini duyuyordum fakat ne dediklerine odaklanamıyordum.Demir geri çekilince arkasına baktı ve galiba ne dediklerini umursamadan bana döndü:

"Kurtarıcının seni cehennemden çıkarmasına izin verir misin?"

***

"Kurtarıcının seni cehennemden çıkarmasına izin verir misin?"

Emre'ye baktım sinirlice bize bakıyordu."Seni aptal."diye fısıldadım.Demir alayla gülümsüyordu.

"İnsan kurtarıcısına hiç aptal der-" Emre Demir'in sağ gözüne yumruk geçirdi ve ben çığlık attım.Demir gülümsedi ve akan kanı eliyle temizledi.Ayağa hızlıca kalktı.Bana baktı ve gülümsedi

"Sadece aptal bir öpücük için mi yedim bu dayağı?"

Aptal bir öpücük mü?Ne saçmalıyordu bu?

Emre Demir'in karnına kötü bir tekme geçirdi ve ben tekrardan çığlık attım.Koridorda sadece benim çığlığım vardı.Defne ise olanları keyifle seyrediyordu.Onları durdurmak zorundaydım.Yoksa Demir bu gidişle hastanelik olacaktı.Koşarak aralarına girdim ve onları ayırdım.

"Ne yapıyorsunuz?"

İkiside bana baktı.

"Seni öptü Begüm!"

"Biliyorum bende oradaydım."dedim ve gözlerimi devirdim.

"Ne yani bu kadar mı değersizsin!"diye bağırdı.Emre'nin yüzüne bakamıyordum.O sırada iki çift el omuzlarımdan tuttu.Arkamı döndüm ve mavi gözlerle karşılaştım.Demir bütün mükkemeliği le bana bakıyordu.Her zamanki gibi yüzünde havalı gülümsemesi vardı.Beni yana doğru yavaşça iteledi.Sonra Emre'ye baktı

"Bir kıza asla öyle denmez seni p*ç!" dedi ve yumruğunu geçirdi.Emre karşılık vermeyecek kadar güçsüzdü.

"Neler oluyor burda!" diye bağıran güvenliğin sesiyle rahatladım.Yavaşça yere çöktüm.Değersiz kızın tekiydim doğruydu.

Demir Emre'ye son bir kere daha yumruk attıktan sonra güvenliğe döndü."Sadece konuşuyorduk."

Uzun süre güvenlikle konuştuktan sonra Demir yanıma geldi ve elini uzattı."Haydi kalk." Uzatan

eline baktım ve kafamı çevirdim. "Depresyon tarzında takılıyorsun sanırsam."

Yerden destek alarak ayağa kalktım."Sadece aptal bir öpücüktü mü?Bir kız için öyle değil!"

Demir kahkaha attı "Benden hoşlanıyor musunuz yoksa Begüm hanım?"

"Alakası yok!Sadece ilk öpücüğümü çalıp sonra-"

"Bir dakika,bir dakika bu senin ilk öpücüğün müydü?"

"Evet."diye fısıldadım.

Konuyu değiştirerek "Revire gidiyoruz."dedim ve onu sürükledim."Revirin nerede olduğunu bile

bilmiyorsun."dedi ve o beni elimden çekiştirerek revire sürüklemeye başladı.Önden giden Emre'leri

hızlıca geçtik."Seni ezmesine izin veriyorsun."

"Emre haklıydı." Demir birden tip tip bana bakmaya başladı."Yürüsene." Kolumu sıkıca tuttu ve muhteşem gözleriyle bana baktı. "Kendini öyle görüyorsun demek ki?"

"Hayır!" Elinden kurtulmaya çalıştım fakat başaramadım."Kendimi öyle görmüyorum Demir."

Kolumu sertçe bıraktığı anda dengemi sağlamak için duvara tutundum.Ve yavaşça arkasından onu takip ettim.

Demir haklıydı.Her zamanki gibi kendimi ezdirdim. "İçeri buyurun lütfen." diyen hemşireye baktım.Demir içeri girdi hemşire kapıyı tam kapatacakken "Bende onunla birlikteyim!" diye bağırdım.

"Hayır hanımefendi o benimle birlikte değil."

Yüzüme kapanan kapıyla şoka uğradım.

***

"Kurtarıcının seni cehennemden çıkarmasına izin verir misin?"

"İlk öpücüğün müydü?"

"Aptal bir öpücük."

"Bu kadar mı değersizsin?"

"O benimle birlikte değil."

Gözlerimi kapadım.Ve 3 saattir uzandığım yatağımdan kalktım.Üzerime beyaz straplez kısa bir elbise giyindikten sonra dışarı çıktım.Emre ve Defne hararetli bir şekilde kafeteryada konuşuyorlardı.Denize doğru yürümeye başladım. "Bu kadar mı değersizim?"

"Değilim." diye kendi kendime fısıldadım.Daha 2 günden beri tanıştığım kurtarıcım haklıydı.Ve her

zaman haklı olmasından nefret ediyordum.Uzakta kurtarıcımı görünce ona doğru yürümeye başladım.Sen haklıydın ve her zaman haklı olmayı nasıl başarıyorsun? Kendi kendime gülümsedim.

Delirmiş gibi.Demir'in yanına yaklaştığımda sarışın bir kız gördüm ve duraksadım.Kız dudaklarına

yapıştı ve Demir de onu kendine çekti.

"Kurtarıcının seni cehennemden çıkarmasına izin verir misin?" sözleri kulağımda yankılanırken onları izledim. "Demir!" Öpüşmelerinden ayrılırken o dudakların beni de öptüğünü de düşününce yüzümü buruşturdum.Daha önce kaç kişiyi öpmüştü?Kaç kişinin ilk öpücüğünü çalmıştı? Ve daha da önemlisi kaç kişinin kurtarıcısı olmuştu?

"Senin ne işin var burda?"

Gitmem lazımdı biliyorum.Tırnağımı koluma geçirdim ve gitmemek için kendimi zor tuttum.

"Bir yanlışın var." Demir yanıma yürürken sarışın kız da arkasından yürüyordu.Sinirlendim."

"Neymiş o yanlış?" Demir'in yüzüne baktım.Hafif bir morluk vardı.

"Ben-" duraksadım.Bu olandan sonra gitmeli miydim?Yoksa onun yardımını almalı mıydım?

Onun yardımına ihtiyacım vardı."Ben-" Söylemem gerekiyordu."

"Ben seninle birlikteyim."dedikten sonra tuttuğum nefesi bıraktım."Ve kurtarıcımın yardımına ihtiyacım var." Ona doğru yaklaştım ve kulağına fısıldadım

"Beni cehennemden çıkarmana ihtiyacım var."

YAZ TATİLİ (ASKIYA ALINDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin