The Truth Untold

Chapter 12

"Hindi ka papasok ngayon anak? e ilang araw na yan ah? May problema ba?" Sunod-sunod na tanong ni mom

"Sadyang masakit lang talaga yung ulo ko ngayon ma" sabi ko, ilang araw nadin kasi ako inuubo at sinisipon at ang bigat pa ng ulo ko

"Sege, kinausap ko naman yung head ng school at excuse ka na lahat sa sub niyo pero kailngan mo daw humabol"

"Alam ko po yun.."

"Sege magpahinga ka muna ako na Bahala kay MJ"

Hinalikan nya yung noo bago sya umalis at nakaramdam nadin ako ng antok..

Nagising ako at tiningnan ko yung relo ko at 12:56 na pala at hindi pa ako kumakain kaya naman bumaba na ako kahit masakit yung ulo ko at ilang oras babagsak na ako pero pinilit ko lang talagang bumangon....

"Shit...nahihilo na talaga ako!" Sabi ko sa sarili ko kaya kumapit muna ako don sa upuan namin para marelax muna ako kahit saglit

Napansin ko nalang na Napa upo nalang ako sa sahig at meron nang pumasok galing sa pinto

"Lea.!" Sigaw pa nito, medyo pamilyar yung boses nya kaya inangat ko yung ulo ko at nakita ko si Jared na alalang-alala na naka tingin sakin..

"Ayos ka lang??"

"Tulungan mo Kong tumayo" utos ko niyo at dahan-dahan nya akong pinatayo at hindi ko mapigilan sumuka kaya basang-basa yung damit ko at ang baho pa ng Amoy..

"Dadalihin na kita sa hospital."

"No!!"sigaw ko

"At bakit?"

"kung gusto mo talaga ikaw nalang yung pupunta don at Ewan mo nalang ak–"

"Stop talking nonsense, hindi kita iiwan"

At bigla nya akong binuhat at inakyat patungo sa kwarto ko at pinahiga ako sa malambot kong kama

"Magbihis ka muna.."

"Hindi ko kaya..nahihilo parin ako,.mamaya na"

"Ang baho muna"

"Ede ikaw nalang..."

JARED POV.

"Ede Ikaw nalang..."

Napalunok naman ako sa sinabi nya, anong ako? Ako ang maghuhubad sa kanya?kahit ganito ako meron naman akong respito..lalo na sa kanya

"Basta ipikit mo lang mga mata mo!"dagdag nya pa

Wala na akong nagawa kasi naka tulog na sya kaya naman kumuha na ako ng damit nya sa closet nya..

Kaya ko ba to?ang bilis ng tibok ng puso ko parang hindi na normal

"Huhubarin ko na yung damit mo hah" pagpapa-alam kahit alam ko naman na tulog na sya..

Dinahan-dahan ko yung paghubad na hindi ko matatamaan ang mga bagay na importante sa kanya hanggang nahubad ko na talaga at natulala ako dahil sa perpekto nyang katawan kaya hindi ko naman mapigilan ang paglunok dahil sa mga nakita ko at sinampal ko yung sarili ko para mamulat sa katotohanan at ipinasuot ko ma sa kanya yung maluwag nyang damit at nakanginga narin ako ng maluwag sa wakas

Sinuri ko muna sya kung okay lang sya bago ako bumaba para magluto ng pagkain para sa kanya parang hindi pa sya kumakain e, tumungin ako sa ref Kong ano yung pwede may chicken naman dito, pork, shrimp, lahat nandito na pero ang problema hindi ako marunong magluto..
Napaisip ako ng ilang minuto hanggang pumasok sa isip ko yung kahalagahan ng YouTube kaya naman humanap na ako ng pagkain para sa may sakit at ang lumalabas lang don puro soup kasi mas madali maka recover yung patient Pag ganun

Nakaka ilang subok na ako, may paso na yung kamay ko Hindi parin ako sumusuko hanggang makuha ko yung tamang timpla, kasi naman aaminin ko sa sarili ko na mas masarap magluto si Ethan kesa sakin kaya nya yun nagustuhan...
Hindi nalang ako nag isip ng ganun at umakyat na ako sa taas dala yung pagkain baka gising na yun e

At yun nga tama nga ako, gising na sya at pagkapasok ang sama nyang naka tingin sakin e diba dapat bigyan nya ako ng matatamis nyang ngiti kasi nag effort akong magluto para sa kanya kahit soup lang..?

"Bakit?? May problema?" Tanong ko Sabay lagay ng soup don sa maliit nyang mesa malapit sa bed nya

"Ikaw nagbihis sakin?"

Napalunok naman ako nung na alala ko yun at tumayo narin habang hindi naka tingin sa kanya

"Bakit?" Tanong nya

"Sabi mo e"

"May sinabi ba ako? Parang wala naman ah.."

"Sege na sorry na, ako na may kasalan wala ka nang sinabi basta kumain ka na..wala ka pang kain" sabi ko

Tiningnan naman nya yung gawa ko, tumingin ako sa kanya wala syang emosyon pero kinuha nya naman at nagsimula nang kumain..sana masarapan sya

"Ikaw ba may luto nito?" Tanong nya, kaya timango naman ako

"Masarap"

Naka hinga naman ako ng malalim dahil sa sanabi niya

"Wala ka na bang alam kundi Ito lang?"

Yung saya ko parang bigla nalang yun binawi dahil sa sinabi niya, ganyan ba sya? Nag effort na nga yung tao e, may paso na nga ako! Wala man lang thank you?

"Pero okay nadin to titiisin ko nalang.."

Ewan ko talaga nitong Babae nato.

"Teka napano yang kamay mo?"

Dali-dali ko naman tinago yung kamay ko"wala to kumain ka lang dyan.."

Hindi narin nagmalikot at kumain lang sya parang nakaramdam ako ng saya dahil kinakain nya yung mga bagay na gawa ko para sa kanya

"Salamat dito..Sege na pwede ka nang umalis baka ma-late ka pa"

"4 pm na nga e"

"Huh? Bwesit umalis ka na nga baka dadating na si mom at ano pa isipin nun!"

Bigla naman bumukas yung pinto

"Mom!" Pasigaw naman si Lea at teka Mom? So mama nga nya, lumingon ako at nakita ko yung mom nya kaya nag mano na ako at binigyan nya lang ako ng nakaka luko na ngiti, natawa tuloy ako

"Sege po tita aalis na po ako.." Pagpapa alam ko

"Mamaya na dito ka nalang mag dinner madami pa tayong pagkwe-mwetuhan mamaya dahil kayo lang naman dawala at wala din namang tao kanin–"

"Mom!!!"

"Opps...Sorry"

Minsan hindi talaga nagbago si tita Kelly, ganun pa din sya dati...