Przepraszam, że wciąż cię zasmucam
Piszę smutne wiersze o mym bólu i cierpieniu
Piszę o osobach które powinny dać się zapomnieniu
Jednak wracają do mnie jak bumerang
Przepraszam, że gdy dzwonisz mówię tylko ciszę
Że odzywam się rzadko i tylko się śmieję
Bo boję się powiedzieć coś nie tak
Albo poprostu gdy cię słyszę ucieka mi mowa
Przepraszam, przepraszam cię najmocniej
Za moją skrytość i nieśmiałość
Która ogarnia mnie tylko przy tobie
Normalnie się tak nie zachowuję, słowo
Chyba nie umiem wyjaśnić co ze mną robisz
Przepraszam za moje zwątpienie
Za moje ciężkie dla ciebie koszty utrzymania
Które stale musisz płacić sercem
Przepraszam, że raz się nie odzywam
A drugim razem miewam napady czułości
Wiem, że nie zawsze to lubisz
Właśnie wtedy ogarnia mnie wstyd i się chowam
Przepraszam, że nie ma mnie tam z tobą
Że codziennie myślę o tym jak ci mija dzień
I mam nadzieję, że robisz to samo
Przepraszam, że czasem z tęsknoty
Widzę twoją twarz w szarym tłumie
Jednak ciebie tam nigdy nie znajduję
Przepraszam, że masz w sobie coś
Czemu się oddaję dobrowolnie
Przez to zachowuję się tak dziwnie
Przepraszam cię jednak najbardziej
Za moje wady i rysy na szkle
Przepraszam, że nie jestem kimś lepszym
Kto byłby dla ciebie więcej niż wszystkim/16.11.2018/ ~muszę wziąć moją wenę za rogi i w końcu zacząć dalej pisać.. ktoś ma może ochotę wymyślić mi kolejne 14-to dniowe wyzwanie? ♡
~Gusia
CZYTASZ
Zagubiona wśród myśli ☑
PoetryCzyli II część wierszy Pisze dziewczyna definitywnie zagubiona w swoim życiu~ --------------------------------------------- [05.11.2018 - 10.02.2019] --------------------------------------------- #35 poezja (12.12.2018) #28 poezja (15.12.2018) #25 p...