Już nie widzę wymiaru
Tej "sprawiedliwości"
Którą sobie wymierzyłam wczoraj
Teraz czuję tylko ból
Po szkle
I bieg we mgle
Przez mroźny las
Pamiętam dąb
I zachód słońca
W wielki ziąb
A uczucia jakby umknęły
Nie mogę odszukać ich w stercie
Gdy znów pojawiam się
Na zakręcie umysłu
Podzielonego na pół
Nawet ludzi nie pamiętam już
Nie wiem czy rzeczywiście
Był tam ktoś
Czy to tylko coś
Przewidziało się znów
Postrzeganie obraca się w puch
A wraz z nim świadomość
Rzeczy trudnych
Wiem, że wciąż wiele brudnych
Przyjdzie stoczyć bitew
Muszę wytrwać tylko
Jeszcze jeden dzień
Jeszcze jedną noc
I tak do skończenia świata
/23.01.2019/ ~czuję się trochę, jakbym prowadziła dziennik.. xd
CZYTASZ
Zagubiona wśród myśli ☑
شِعرCzyli II część wierszy Pisze dziewczyna definitywnie zagubiona w swoim życiu~ --------------------------------------------- [05.11.2018 - 10.02.2019] --------------------------------------------- #35 poezja (12.12.2018) #28 poezja (15.12.2018) #25 p...
