Hiding In The Shadows > p.j (✖)

•× Κεφαλαιο 16° ו

•×[ Ο μυθος...] ו

        Το βράδυ πέρασε δυσκολα. Η θεία μου με ρωτησε παρα πολλες φορες ποιος είναι αυτός ο Jimin και τι είδα στο όνειρό μου. Δεν της απάντησα τίποτα και μετά δεν με ξαναρωτησε. Όταν ήρθε το ξημέρωμα. Εκανα ένα χαλαρωτικό ντουζ και ντυθηκα. Εφτιαξα την τσάντα μου πηρα τα κλειδιά μου και έφυγα για το σχολείο. Ο αδερφός μου ήταν το τελευταίο πράγμα που με ενδιέφερε εκείνη την στιγμή.

            Πήγα στο σχολείο και έκατσα στο παγκακι. Πήρα μια βαθιά ανάσα και περίμενα τα κορίτσια να έρθουν. Δεν τους ανέφερα τίποτα για το περιστατικο. Δεν ήθελα να το κάνω. Βασικά πιστευω δεν ήταν ουτε η ώρα ουτε η στιγμή. Μαζευτήκαμε στην τάξη και κάναμε τέσσερις ώρες μάθημα. Μετα μαζευτήκαμε όλοι στην κάτω αίθουσα του θεάτρου για την πρώτη πτοβα.

             Καθίσαμε κάτω στις θέσεις μας και η διευθύντρια βγήκε στην σκηνή με ένα μικρόφωνο.

Διευθύντρια: « Λοιπόν ακουστε. Σήμερα θα είναι η πρώτη σας προβα. Βασικά.. θα σας μοιράσουμε τα λόγια και θα λύσουμε όλες τις αποριες που έχετε για να μην υπαρξουν στην συνέχεια παρεξηγήσεις. Για αυτό οποίος έχει απορία να την πει τώρα.» είπε και κανεις δεν σήκωσε το χέρι του. Ξαφνικά είδα την Lydia δίπλα μου που σήκωσε το χέρι της μέσα στην αυτοπεποίθηση

Lydia: « Τι είναι αυτός ο μυθος που είπατε ; Εγώ δεν τον έχω ακουσει ποτέ μου... »ρώτησε ντροπαλα και κρυφτηκε λίγο πισω απο την Lauren.

Διευθύντρια: « Χαίρομαι που μου έκανες αυτή την ερώτηση γλυκιά μου γιατί την λατρευω αυτή την ιστορία. Λοιπόν.

         Λένε ότι πριν από πάρα πολλά χρόνια όταν ακόμα είχαμε πολεμο με τους Ιάπωνες κυκλοφορούσαν ανάμεσα μας μυθικά πλασματα που υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Δαίμονες, μάγισσες, άγγελοι...ένας νεαρός πολεμιστής ο Jimin καλή ώρα σαν αυτόν που έχουμε εδώ πέρα έσωσε μια κοπέλα από τα ξίφη δυο Ιαπώνων στρατιωτικών. Εκείνος τραυματίστηκε θανάσιμα και εκείνη για αντάλλαγμα για το καλό που της έκανε, γιάτρεψε την θανάσιμη πληγή με τις δυνάμεις της.

           Προερχόταν από μια σπάνια φυλή δαιμόνων  όπου κατείχαν προτωγωνες δυνάμεις μαγισσών. Όταν ξυπνησε δεν την βρήκε πουθενά.. νόμιζε οτι την είχε χάσει για πάντα..αλλα ένα βράδυ καθώς γυριζε στο στρατόπεδο την είδε στην άκρη της λίμνης να απλωνει τα φτερά της. Η φωτεινή πανσέληνος φωτιζε το πανεμιρφο προσωπο της ενώ εκείνος μπορουσε να καθεται και να την κοιτάζει για παντα. Μέχρι που πηρε την απόφαση και πηγε να της μιλήσει.

             Οι μέρες περνούσαν και αυτοί οι δυο γνωρίζονταν ακόμα καλύτερα ενω  εκείνος την ερωτευοταν ακόμα πιο πολυ. Μέχρι που μια μέρα αποφάσισε να της εξομολογήσει τον έρωτα του. Εκείνη του ανταπέδωσε τα συναισθήματα και αποφάσισαν να φυγουν κρυφά από όλους και από όλα. Εκείνη όμως του εξήγησε πως αυτο που έκαναν ήταν ενάντια στους κανόνες και αμα το μαθαιναν οι δαίμονες θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες.

             Εκείνος όμως αρνήθηκε να την αφήσει. Έτσι εκείνο το βράδυ προσπάθησαν να φυγουν χωρίς να τους πάρει χαμπάρι κανείς. Όμως τα πράγματα δεν πηγαν όπως τα περιμεναν. Οι δαίμονες τους έπιασαν και τιμώρησαν την κοπέλα με θάνατο ενώ εκείνον τον μετέτρεψαν σε έναν  δαίμονα χωρίς συναισθήματα.Ο οποίος έκλαιγε κάθε βράδυ για τον χαμό της αγαπημένης του.

     Λένε πως η κοπέλα θα ξαναγεννηθεί και θα ξανασυναντιθουν και ίσως αυτή την φορά η ιστορία θα έχει ένα αίσιο τέλος...

           Εχω ακουσει πως αμα καθήσεις ξυπνιος το βράδυ και πας στην μεγάλη λίμνη θα ακουσεις το κλάμα του Jimin για την αγαπημένη του.. "μας είπε και εγώ δάκρυσα.

             Σήκωσα το χέρι μου για να μάθω για κάτι που με έτρωγε όλη αυτή την ώρα..

Διευθύντρια: " Λεγε Katherine... "

Εγώ: «Πως λένε την κοπέλα ;»

Διευθύντρια: « Isabelle... »

        Γουρλωσα τα μάτια μου και το στόμα μου άνοιξε διαπλατα. Η Lauren μου έκανε νόημα τι έγινε. Γυρισα το κεφάλι μου προς το μέρος της.

Εγώ: « Isabelle είναι το μεσαίο μου όνομα..»

To be continued...