Bir pencerem vardı.
Uzun bir ağacın önünde.
Bazen yaprak dökerdi
Bazen açardı çiçekleri.
Kar yağınca saflaşır,
Masumiyete bürünürdü benliği.
Bir ben vardım bekleyen.
Bir uslanmaz gönlüm.
Camıma vuran her damla da
Hatırlarım hayallari.
Hayalleri ve gerçekleri ayırt ederim.
Farkında olduğum şeyleri
Sırtıma yüklerim.
Bir ben vardım bekleyen
Senin hayalinle yaşayıp umut besleyen.
Tuğba YAZICI
ŞİMDİ OKUDUĞUN
'DEN BERİ ( RIMPROVERARE )
PoetryBir ummandı hayat, dalgalar içinde kalan. Sızım sızım işledi benliğe. Bir yoksunluktu sebepsiz aşk, Pervane oldum yandım ateşinde. Kül oldum savruldum köhnelere. Vuruldum kaldım düştüm yerlere. Yâr dedim aman gönlüme, Ses verme sessizce uyur derd...
