🌚F.A🌚
"ကားကညာေမာင္းျဖစ္ေနတာ
ကံေကာင္းသြားတယ္..ဘယ္ဘက္ကဝင္လာ
တဲ့ကားက ဘယ္ျခမ္းကိုတိုက္လိုက္တာဆိုေတာ့
ဘာမွႀကီးႀကီးမားမားဒဏ္ရာမရိွပါဘူး...
ေခါင္းနည္းနည္းေပါက္သြားတာမို႔
၃ခ်က္ခ်ဳပ္လိုက္ရတယ္..သတိကမရေသးတာ
မို႔ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါအံုး...
ဒါေပမဲ့ ၂၄နာရီအတြင္းသတိျပန္မလည္လာ
ရင္ေတာ့ စိုးရိမ္စရာပါ...
ဒါဆို..ခြင့္ျပဳပါအံုး''ဆရာဝန္ႀကီးရဲ႕မွာၾကားခ်က္ေတြအၿပီးမွာ..
Baekhyun ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြကို
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ကိုင္ရင္းငိုမိသည္။ကို႔ရဲ႕အေမေရာ အေဖေရာကို ခုနကမွ
Sehunအေၾကာင္းၾကားထားတာမို႔
မေရာက္လာၾကေသး....၂၄နာရီအတြင္း
ေဘဘီ့ဆီျပန္လာေပးပါကိုရယ္...
ကို မရိွလို႔မျဖစ္ဘူး..ကို မရိွဘဲ ေဘဘီမ႐ွင္သန္
ႏိုင္လို႔ပါ..."အီး..သတိရပါေတာ့ကိုရယ္....
ေဘဘီေစာင့္ေနတယ္ေလ...ေနာ္''"အဲ့ေလာက္စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔ Baekhyunရယ္
Hyungက သတိရလာမွာပါကြာ....
မငိုနဲ႔ေတာ့...Hyungသတိရလာမွာေသခ်ာ
တယ္"က်ေနာ့္ေက်ာကိုခပ္ဖြဖြပုတ္ရင္း
ႏွစ္သိမ့္ေပးေနတဲ့ Sehun ကိုဘာမွျပန္မေျပာ
ႏိုင္...မ်က္ခြံေလးေတြ မိွတ္ရင္း
အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကို႔မ်က္ႏွာကိုသာေငးၾကည့္ေနမိသည္။ကို မရိွရင္ ေဘဘီမ႐ွင္သန္ႏိုင္ဘူး....။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
သူသတိေမ့ေနတာ အခုဆို၁၄နာရီရိွၿပီ
"မ်က္ခြံေလးေတြပိတ္ထားရတာ...
လွဲေနရတာ...ေညာင္းေရာေပါ့ ကိုရယ္..
ေဘဘီ ကို႔လက္ကိုကိုင္ထားရင္းေစာင့္ေနတာမို႔
သတိရေတာ့ေလ...ကိုရဲ႕..''မနက္ ၅နာရီရိွေနၿပီဆိုေပမဲ့...
က်ေနာ္မအိပ္ႏိုင္ေသး...
၂၄နာရီေစာင့္ၾကည့္ရမဲ့အေျခအေနမွာ...
၁၄နာရီကုန္သြားခဲ့ၿပီ...။စိုးရိမ္စိတ္ေတြတရိပ္ရိပ္တက္လာတာမို႔..
ကို ျမန္ျမန္ထလာပါေတာ့...
ESTÁS LEYENDO
🌚F.A🌚 [Completed]
FanficFAတစ္ေယာက္၏ဘ၀အား ုရင္ႏွင့္ရင္း၍ေရးသားသည္... FAတစ်ယောက်၏ဘဝအား ရင်နှင့်ရင်း၍ရေးသားသည်... Chanyeol × Baekhyun_YAOI