UZAY'DAN
Saat:20.50 ...Acı.
Sevgi.
Korku.
Merhamet.
Ve hiçbirini hissetmeyen ben...Duygularımı kaybedeli çok olmuştu. Belki şaka gibi gelebilir ama ben Uzay Arslan, babamın katiliyim.
Şuan ne mi yapıyorum: Amınakoduğum piçlerden kurtulmaya çalışıyorum."Siktir" ...
Arkasına saklandığım kurşunlarla dolmuş arabanın beni daha fazla koruyamıyacağını anladığımda arkasından çıkmaya yeltendiğim an kolumda hissettiğim keskin acıyla bakışlarımı beni vuran piçe çevirdim.
Beni vuran adamın gözlerine baktığım an içimde beliren öfkeye yenik düşüp elimdeki silahla ona daha fazla nasıl acı çektireceğimi düşünerek ayağa kalktım.
Nefretimin bin kat attığı belirtisi olarak anlımda yine kendini belli eden damar belirgileşmiş, kan akışım hızlanmıştı.
Arabanın altına daha önceden sakladığım silahı alıp geride kalan iki adamı cehennemine yolladım.
Oturduğum yerde soluklanıp, derin bir nefes aldım. Sırıtmaya başladım hatta kahkaha atmaya. İşte yine benliğimi konuşturmuş, duygusuzca bir dolu adamı daha kalt etmiştim.
Aklıma gelen Görkem piçiyle ayklanmış hatta koşmaya başlamıştım. Bugün her ne yaptıysam, Görkem piçinin götü kurtulsun diyeydi. Sinirim kat ve kat daha artarken o malı arayıp ne bok yediğini sormaya karar versem de daha fazla sinirlenmekmek için bu kararımdan vazgeçip biraz da olsun sakinleşmek için sahil kenarındaki bara gitmeye karar verdim.
Bara yaklaşırken normalde umursamayacağım bir ağlamaklı ses dikkatimi çekti. Neden bilmiyorum ama görevimmiş gibi hızlıca sesin olduğu yere doğru ilerledim.
Durdum...
Karşılaştığım görüntüye karşı nefesim kesildi.
Hissettim ...
kalbimin atışını bozan bu küçük kıza baktım. Gözlerim yaşardı. O gün orda elindeki pamuk şekeriyle ağlıyan kız ağladıkça bende ağladım. Ağlamanın ne demek olduğunu içimi acıtan o acıyı yıllar sonra bu küçük sayesinde hissettim. Bir süre daha orda onu, o duygularla izledikten sonra evine kadar takip edip, eve sağ salim varmasını sağladım.
Şunu söylemeliyim ki bu küçük herkimse kendini benim olmaya hazırlasa iyi eder...
Görüüşmek üzere ...
CANIMCIMLARIMIZZ.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
.ULAŞILMAZ.
Teen FictionSiz hiç görmediğiniz birine aşık oldunuz mu? Onunla gelen güvene hissine, onun varlığına, karanlığına ve en önemlisi kokusuna aşık oldunuz mu? Ben oldum... Sesini duymasam da, yüzünü görmesem de, onu tanımasam da, sadece bana verdiği güvene kapı...