Bir bilinmezlik var önümde,
Yürürüm bitik hayallere
Ruh acıdan kıvranır.
Silinmezken darbe
..................
Onu arıyordum birkaç gündür ama bulamıyorum.Gideceği yerleri bile bilmiyorum.Abisine ulaşmayı denedim ama başarısız oldum.
Kendisi,ailesi bir sır gibiydi. Kimseler onların hakkında konuşmuyordu.
Yağan yağmurdan kaçmak adına evime olan adımlarımı hızlandırdım. Eve ulaştığımda hızlıca kapıyı açıp içeri girdim.
"Anne,ben geldim." Seslenmem sonucu sessizlik karşıladı.
"Anne!"
Bir gariplik sezdim.
Odasına girdiğimde onu sandalyeye bağlı bir şekilde buldum.
Neler oluyor?
"Anne, ne oluyor?" diyerek yanına ulaştım ve onu çözmeye başladım.
"Sakin ol genç adam" sesin geldiği yöne kafamı çevirdim. Elindeki silahı bize doğrultmuş şekilde duran yabancı adam.
"Kimsin sen? Ne istiyorsun?" dedim hiddetle.
"Sakin olmalısın genç,zarar vermek istemem." Diyerek sırıttı. Bakışları annemi gösteriyordu.
Derin bir nefes al,sakin ol.
"Anneni kurtarmak istiyorsan benimle geleceksin. " dedi.
Hiç tanımadığım biri geliyor, silahla tehdit ediyor,onunla gelmemi istiyor?
Neden? Bu adam kim? Ne istiyor?
"Neden gelmemi istiyorsun? Kimsin sen?"
"Bana soru sorabilecek durumda mısın sence?" dedi.
Haklıydı.
"Tamam,geliyorum." Dedim. Annemi çözdüm. Adam alayla bize bakıyordu.
"Anne neler oluyor? Bu adamı tanıyor musun?"
"Hayır, kim olduğunu bilmiyorum ama çok tehlikeli biri,gitme oğlum. Kaçalım ,polise gidelim."dedi yalvaran bir sesle.
"Yapamayız anne. Polise gitsek bile yine bulur bir yolunu."
Adam " Hadi gidiyoruz." Dedi.
"Anne gitmem gerek. Seni seviyorum." Diyerek sarıldım.
"Gözlerim yaşardı,hadi artık!" sabırsızlığını hissetiriyordu sesi.
Bir şey demeden yanına ulaştım ve birlikte siyah bir araca bindik. Bu araba tanıdıktı.Bu araba evinin önündeki arabaydı.
Bu onun babası mıydı?
Gözlerime bir kumaş parçası bağlandı. Neden diye sormaya gerek duymadım çünkü biliyordum. Nereye gideceğimizi bilmemi istemiyordu.
Tüm bu olanlara hala anlam veremiyordum.Bunu sorsam da cevap alamayacağımı biliyordum. Sessizce oturmak ne kadar canımı sıksa da böyle olması iyiydi. Beklemedikleri anda saldırmak için uygun davranıştı.
Araç yarım saat sonra durdu. Arabadan indirildim ama hala gözlerim bağlıydı. Kolumdan itilerek götürülüyordum. Bir yerde durduk birkaç saniye sonra ayağımın atındaki basamakları fark ettim. Bastığım merdivenlerin sayısı fazlaydı. Yer altına gittiğimizi tahmin ediyordum ama yineden emin değildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜRUH
Ficción General"Üzme kendini geçecek her şey. " Hiçbir şey geçmiyor. "Acıların dinecek elbet. " Dinmiyor. Geçmiyor. Kalbimin ağrısına dayanamıyorum artık. "Unutma. Bu çektiğin acılar kadar mutlu olacaksın. " Artık buna inanmıyorum.
