Samar Ormanı'nın Koruyucuları

Düşman Periler

Ağaç ev uzun uğraşlar sonunda bitmişti. "umarım bizi bulamazlar." diye mırıldandı Teresa. Kardeşler hemen birlikte yaptıkları ağaç evin içerisine girdiler. Aradan 3 saat geçtikten sonra ikizler uykuya dalmış ve hava kararmıştı. Thomas aniden bir sesle uyandı ve sessiz olmaya çalışarak Teresa'yı uyandırmaya çalıştı."Teresa kalk! Kalk! Hadi." Teresa ne olduğunu anlamadan uyandı. "Ne oluyor Thomas?" konuşma sesleri geliyordu. Thomas kafasını kaldırıp baktı. "Teresa, Bunlar da kim?" Teresa da çok meraklanmıştı. Acaba kimdi bu iki insan nereden gelmişlerdi? "Bu kişileri hatırlıyorum." "Hatırlamak mı?" dedi. Thomas'ın sesi kısık ve meraklı çıkmıştı. Teresa kafasını salladı. Thomas şaşkın gözlerle Teresa'ya bakarken, Teresa ise o iki periye bakıyordu. Periler aralarında konuşuyor, hatta tartışıyor gibiydi. Teresa onları dinlemeye çalıştı. "Nerede olabilir ki bu kitap?." Diğer kişiye göre daha  Yaşlı olan kişi konuştu. "O kitabın içinde çeşit çeşit sihir var nasıl olur da kaybedersin? Teresa'nın kafası karışmıştı. Ne sihrinden bahsediyorlardı. Thomas, "Ne diyorlar?" diye bağırdı. Teresa kardeşinin ağzını kapattıktan sonra ona uyaran gözlerle baktı. Periler hemen kafalarını kaldırıp etrafı göz gezdirdiler. Teresa ve Thomas kafalarını aşağı eğdi. Teresa, Thomas'a kızarken çok sessiz olmaya çalışıyordu. Kısık bir sesle konuştu. "Ya sessiz olsana neden bağırdın? Bizi görebilirler. Yakalanabiliriz." dedi. Thomas üzgün bir yüzle "Özür dilerim. Meraklandım." dedi. Teresa, Thomas'ı sakinleştirirken, iki peri kısık kısık çıkan sesin nereden geldiği yönü merak ediyorlardı." Bence sadece bir hayvandır Bilge Mortan. " dedi titreyerek." Neyse yarın gündüz gözüyle ararız sihir kitabını. Sen şimdi eve git uyu. Yarın erkenden Kütüphaneye gel. "dedi ve ikisi de başka yönlere ayrılıp gittiler. İkizler çok şaşırmıştı. Teresa'nın o insanları hatırlaması, hatta bilmesi Thomas'ı çok şaşırtmıştı.
Aradan pek zaman geçmeden ikizler yeniden derin bir uykuya daldılar.
                            〰️〰️〰️
Thomas gözlerini kuş sesleri ile açmıştı. Etrafına bakındığında içini büyük bir korku salmıştı. "Teresa yok!" Thomas endişe ile yattığı yerden doğrularak aşağı baktı, Teresa çoktan uyanmış, hatta meyve toplamış bir kütüğün üstüne koymuştu. Thomas 'ın içindeki korku tamamen gitmiş yerini mutluluk almıştı. Teresa hafif bir ses tonuyla "Thomas meyve topladım bak!" dedi.  " bekle beni aşağı iniyorum." Thomas aşağıya iner inmez küçük kütüğün başına geçti ve bir tane elma aldı. Meyveleri bitiren ikizler ormanı tekrar keşfe çıkacaklardı." Bu ormanı iyi bilmiyoruz ya kaybolursak? " dedi. Thomas'ın cevabı gecikmemişti," benimle gel." Teresa ile eski kulübenin olduğu yere gittiler. " Burada ne işimiz var?" "buraya ilk geldiğimde bir harita görmüştüm onunla yolumuzu kaybetmeden ormanı araştırıp geri geliriz. " " harika fikir bu Thomas. Hemen ağaç evin olduğu yere gidelim. " dedi ve ağaç evin oraya vardıklarında haritayı küçük kütüğün üstüne koydular." Ama biz harita kullamayı bilmiyoruz ki. O nasıl olacak? " dedi Teresa. Thomas ise" Sen bilmiyorsun ama ben biliyorum hatırlasana ben 10 yaşımdayken izci kampına gidiyordum. Orada öğretmişlerdi bana." dedi. Teresa ise" Tamam o zaman sana güveniyorum. " dedi ciddi bir şekilde. Thomas ilk olarak, haritada bulundukları yeri bulup işaretledi, böylece ağaç evin yerini kaybetmeyeceklerdi. Teresa" Hadi! Gidelim. "dedi ve yola koyuldular...